________________
निजदोष दर्शनना ने...निर्दोष
२१
प्रश्नकर्ता : आपल्या दोषाचे भाव उदयात आले, ते आपण पाहायचे आणि समजायचे, म्हणून आपण त्याचे उपकार मानावे?
दादाश्री : हो, जिथे-जिथे दोष होत असेल तिथे आतून उपकार मानावेत, तेव्हा तो दोष होणे बंद होईल. पोलिसवाल्यावर अभाव होत असेल तर, त्याचे उपकार मानावे, त्यामुळे अभाव होणे बंद होईल. आज कुठलाही मनुष्य खटकत असेल तर, 'तो खूप चांगला माणूस आहे, तो तर आपला उपकारी आहे' असे म्हणाल तर, ते खटकणे बंद होईल. अर्थात हे जे शब्द आम्ही देत आहोत ना, ते एक-एक शब्द औषधच आहेत. हे सर्व औषध आहे! दरअसल औषध! नाहीतर 'चोर' म्हणणाऱ्याचे पण उपकार माना, हे वाक्य तुम्हाला कसे समजेल? तुम्ही हे सर्व मला विचारण्यासाठी तर येणार नाहीत आणि तुमचे परिणाम बिघडतील. त्यापेक्षा तुम्ही उपकार माना, दादांनी सांगितलेले इतके तुम्ही मान्य करा की, भाऊ, त्याचे उपकार आहे, दादांनी सांगितले आहे म्हणून.
प्रश्नकर्ता : दादा स्वतःच उपकार मानतात, मग आम्हीही उपकार मानू, त्यात काय हरकत आहे?
दादाश्री : हो, आपण असा हिशोब लावला पाहिजे की, 'हे तर चांगलेच आहे, फक्त चोरच म्हणाला, लुच्चा आहे, बदमाश आहे, नालायक आहे, असे सर्व तर नाही म्हणाला ना.' इतका तर तो चांगला आहे ना? नाहीतर काय, त्याचे तोंड आहे, तो वाटेल ते बोलेल. आपण त्याला नाही म्हणू शकत नाही. आपण उपकार मानावे. उपकार मानल्याने आपले मन बिघडत नाही. समजलं!
ही गोष्ट सिद्धांतिक आहे. ती कशाप्रकारे, की जर तुम्ही मला विचारले की 'दादा, तो तुम्हाला चोर म्हणतो, तर तुम्ही काय कराल?' तेव्हा मी सांगेन की, 'भाऊ' त्याचे उपकार मानावे. असे का सांगता की उपकार माना? कशासाठी? तेव्हा म्हणे कोणीही असे बोलणार नाही. हा कशाचा तरी प्रतिध्वनी आहे, तो माझा स्वत:चाच प्रतिध्वनी आहे. म्हणून
