________________
अनुक्रमणिका
१. निजदोष दर्शनाने... निर्दोष विश्वाच्या वास्तविकता
१ ही भानगड उभी करणारा तूच आपला वरिष्ठ कोण?
१ अरे, घे बोधपाठ यापासून मूळ चूक कोणती?
२ चूक संपविण्याची पद्धत... चुका केव्हा समजतात?
३ आलोचना ज्ञानींजवळ जगाचा मालक कोण?
४ तसतशी विकसित होते सूझ ! न समजल्याने उभे केले दुःख ५ नव्हतीच कधी, तर जाईल कुठून? समोरचा तर आहे मात्र निमित्त ५ दहाचे केले एक टोचत नाहीत बोल, दोषाशिवाय ६ सर्व दु:खांचे मूळ 'स्वत:च' चावा घेतात निमित्ताचा
७ नाही कोणी दोषी या जगात अनुमोदनेचे फळ
८ तेव्हापासून झाले समकित आव्हान नसेल तर पूर्णतेची प्राप्ती ९ शेवटी तर ते प्राकृत गुण एकामधून अनंत, अज्ञानतेने ९ सर्वात मोठा दोष दोनच वस्तू विश्वात
१० पाहिले नाहीत निजदोष तर.... आमंत्रण दिले थप्पडला, भरपाईसोबतं ११ कुणाचेही दोष बघू नये लुटारु सुद्धा दूर राहतात, शीलवंतांपासून १२ तेव्हा आला महावीरांच्या मार्गात ज्ञानींना भोगावे लागत नाही १३ नाही दिसले स्वत:चेच दोष ३८ चूक संपवतो तो परमात्मा १४ त्याला म्हणतात जैन दिला आधार चुकांना, रक्षण करुन १४ जेवढे दोष, तेवढेच पाहिजेत प्रतिक्रमण ४१ चावी चुकांना संपविण्याची १४ आत्मा स्वत:च थर्मामीटर समान बंद करा कषायांचे पोषण १६ हे आहे चुकांचे स्वरुप आंधळेपणा नाही पाहू देत दोषाला १७ ज्ञानींची तत्वदृष्टी बुद्धीच्या वकिलीने जिंकतात दोष १८ तरलेलाच तारतो ज्ञानी स्वीकार करतात, निजदोषांचा... १८ तेव्हा चूक संपवली असे... ४६ दोष स्वीकारा, उपकार मानून १९ चूक काढणारा, आत कोण?
नये
४१
२४
