________________
५. 'मी' ची ओळख-ज्ञानी पुरुषाकडून
आवश्यकता गुरुची की ज्ञानीची? प्रश्नकर्ता : दादाजींना भेटण्यापूर्वी कोणाला गुरु केले असेल तर अशा व्यक्तीनी काय करावे?
दादाश्री : त्यांच्याकडे जावे. आणि जर जायचे नसेल तर नका जाऊ, तसे हे आवश्यकही नाही. तुमची इच्छा असेल तर जा आणि नाही तर नका जाऊ. त्यांना दु:खं होऊ नये, म्हणून सुद्धा जायला हवे. तुम्ही विनय ठेवला पाहिजे. इथे 'आत्मज्ञान' घेते वेळी मला कोणी विचारेल की , 'आता मी गुरुंना सोडून देऊ?' तेव्हा मी सांगेन की 'नको सोडू, अरे, त्या गुरुंच्या प्रतापामुळे तर इथपर्यंत पोहचू शकलात.' संसाराचे ज्ञान पण गुरुशिवाय होत नाही आणि मोक्षाचे ज्ञान पण गुरुशिवाय होत नाही. व्यवहाराचे गुरु 'व्यवहारासाठी' आहेत आणि ज्ञानी पुरुष 'निश्चय' साठी आहे. व्यवहार रिलेटिव्ह आहे आणि निश्चय रियल आहे. रिलेटिव्हसाठी गुरु हवेत आणि रियलसाठी ज्ञानी पुरुष हवेत.
प्रश्नकर्ता : असे सुद्धा म्हणतात ना की गुरुशिवाय ज्ञान मिळत नाही.
दादाश्री : गुरु तर रस्ता दाखवतात, ते मार्ग दाखवतात आणि 'ज्ञानी पुरुष' ज्ञान देतात. ज्ञानी पुरुष म्हणजे जे सर्वच जाणतात, त्यांना जाणण्यासाठी काहीच बाकी राहिले नाही. स्वतः तद्स्वरूपात बसले आहेत, म्हणूनच, 'ज्ञानी पुरुष' तुम्हाला सर्व काही देतात आणि गुरु तर संसारात तुम्हाला मार्ग दाखवतात. त्यांनी सांगितल्या प्रमाणे केले तर संसारात सुखी होता येते. आणि जे आधि, व्याधी, आणि उपाधीमध्ये सुद्धा समाधी अवस्थेत ठेवतात ते 'ज्ञानी पुरुष.'
प्रश्नकर्ता : गुरु द्वारा ज्ञान प्राप्त होते परंतु ज्या गुरुंना आत्मसाक्षात्कार झाला आहे त्यांच्याकडूनच ज्ञान प्राप्त होते ना?
दादाश्री : ते 'ज्ञानीपुरुष' असले पाहिजेत आणि ते सुद्धा केवळ
