________________
૨૩૦
જ્ઞાની પુરુષ (ભાગ-૨)
પ્રશ્નકર્તા : બરાબર સમજાયું, દાદા.
દાદાશ્રી : એટલે હીરાબાને નિરંતર ફફડાટ. કશું બોલું નહીં, વઢીએય નહીં. વઢાતું હશે ?
(દાદા-હીરાબા સાથે વાતો
શેતા શાંત ? નીરુમા : બા, દાદા પહેલેથી શાંત, નહીં ? હીરાબા ઃ હોવે, દાદા શાંત ? નીરુમા : ત્યારે ? હીરાબા : દાદા તો આમ ઊંચા થાય, શાંત શાના ? નીરુમા : તીખા ? પહેલેથી ? હીરાબા ઃ અરે ! એ તો કશુંય નહીં સુંવાળા !
તથી વઢ્યા કોઈવાર નીરુમા (હીરાબાને) : દાદા તમને વઢ્યા'તા ? નહોતા વઢતા ? કો'ક દહાડો તો વસ્યા હશે ને પહેલા ?
નીરુમા (દાદાને) : મેં પૂછ્યું, “બા, દાદા તમને કોઈ દહાડો વઢતા'તા ? તો કહે, “કો'ક દહાડો તો ના વઢે ?
દાદાશ્રી : ધણી છે ને ! માહ્યરામાં બેસીને ધણી થયેલા ને ! નીરુમા : દાદા લઢતા હતા નાનપણમાં ? હીરાબા ના રે. નીરુમા : તમે વઢતા હતા ? હીરાબા : ના. નીરુમા : તમેય નહીં ? કોઈ દહાડોય નહીં ?
