________________
ମାତା-ପିତା ଏବଂ ପିଲାଙ୍କ ବ୍ୟବହାର
ପ୍ରଶ୍ନକର୍ତ୍ତା : ନା ।
ଦାଦାଶ୍ରୀ : ତେବେ ପୁଣି ଆମେ କିପରି ମାରି ପାରିବା ? କ’ଣ ଏହି ଦୁନିଆରେ କେହି ଗୋଟିଏ ବି ଜୀବ ତିଆରି କରିପାରିବ ? ଏ ସାଇଣ୍ଟିଷ୍ଟ ତିଆରି କରି ପାରିବେ ?
ପ୍ରଶ୍ନକର୍ତ୍ତା : ନା।
ଦାଦାଶ୍ରୀ : ତେବେ ପୁଣି ଯାହା ତିଆରି କରିପାରିବା ନାହିଁ, ତା’କୁ ଆମେ ମାରିପାରିବା ନାହିଁ । ଏ ଚୌକି ତିଆରି କରନ୍ତି, ଏ ସବୁ ଜିନିଷ ତିଆରି କରନ୍ତି, ତାହାର ନାଶ କରିପାରିବା । ତୋତେ ବୁଝାପଡ଼ିଲା ?
ପ୍ରଶ୍ନକର୍ତ୍ତା : ହଁ ।
ଦାଦାଶ୍ରୀ : ଏବେ କ’ଣ କରିବୁ ? ପ୍ରଶ୍ନକର୍ତ୍ତା : କାହାକୁ ମାରିବି ନାହିଁ ।
୬୭
ଦାଦାଶ୍ରୀ : ସେ ଜୀବକୁ କ’ଣ ମରିବାର ଡର ଲାଗେ ? ଆମେ ମାରିବାକୁ ଯାଉ ତେବେ କ’ଣ ସେ ଦୌଡ଼େ ?
ପ୍ରଶ୍ନକର୍ତ୍ତା : ହଁ ।
:
ଦାଦାଶ୍ରୀ : ତେବେ ପୁଣି କିପରି ମାରିପାରିବ ? ଆଉ ଏ ଗହମ, ବାଜରାକୁ ଭୟ ଲାଗେ ନାହିଁ, ତା’କୁ ଅସୁବିଧା ନାହିଁ, କ’ଣ ? ଗହମ, ବାଜରା, ଲାଉ ଏସବୁ ଦୌଡ଼ନ୍ତି କି ? ଆମେ ଚାକୁ ନେଇ ଯିବା ତେବେ କ’ଣ ଲାଉ ଦୌଡ଼ି ପଳାଏ ? ପ୍ରଶ୍ନକର୍ତ୍ତା : ନା ।
ଦାଦାଶ୍ରୀ : ତେବେ ତାହାର ତରକାରୀ କରି ଖାଇ ପାରିବା । ତୋତେ ମରିବାର ଭୟ ଲାଗେ ନା ନାହିଁ ?
ପ୍ରଶ୍ନକର୍ତ୍ତା : ଲାଗେ ।
ଦାଦାଶ୍ରୀ : ହଁ, ତେବେ ଏଭଳି ତା’କୁ ମଧ୍ୟ ଲାଗେ ।
ଅଣହଗ୍ଧ ହକ୍କ ବିନା, ଅବୈଧ)ର ଗର୍ଭ ତ ବହୁତ ଗଭୀର! ପୁଣି ଉପରକୁ
ଆସି ହିଁ ପାରିବା ନାହିଁ । ଏଣୁ ସାବଧାନ ରହି ଚାଲିବା ଭଲ । ଏଣୁ ତୁ ସମ୍ଭାଳି ଯା । ଏବେ ତ ଜବାନୀ ଅଛି, ଯାହାକୁ ବୃଦ୍ଧାବସ୍ଥା ଆସିବାକୁ ଥିବ, ତାଙ୍କୁ ମୁଁ କିଛି କହେ ନାହିଁ । ଏ ଭୟ ସିଗ୍ନାଲ ତୋତେ ଦେଖାଉଛି ।
