________________
ମାତା-ପିତା ଏବଂ ପିଲାଙ୍କ ବ୍ୟବହାର ହିଁ କରି ନଥାନ୍ତି । ଏବେ ଯାହା ହେଲା, ହେଲା । ଆମକୁ ପ୍ରଥମେ ଏପରି ମାଲୁମ ନଥାଏ ନା, ସେଥିପାଇଁ ଆରମ୍ଭ କରି ଦିଅନ୍ତି ଏବଂ ପରେ ଫଶିଯାନ୍ତି !
। ପ୍ରଶ୍ନକର୍ତ୍ତା : ନାପସନ୍ଦ ମିଳେ ତେବେ ତା’କୁ ଆମ୍ବା ହେତୁ ଉପଯୋଗରେ ନେବ, ଏପରି ଅର୍ଥ ହେଲା ?
। ଦାଦାତ୍ରୀ : ନାପସନ୍ଦ ମିଳେ ତାହା ଆମ୍ବା ପାଇଁ ହିତକାରୀ ହିଁ ହୋଇଥାଏ। ତାହା ଆମ୍ବାର ଭିଟାମିନ ହିଁ ଅଟେ । ଚାପ(ଦୁଃଖ) ପଡ଼ିଲା ମାନେ ତୁରନ୍ତ ଆମ୍ରାରେ ଆସିଯାନ୍ତି ନା ? ଏବେ କେହି ଗାଳି ଦିଏ ସେହି ଘଡ଼ି ତୁମେ ସଂସାରରେ ରୁହ ନାହିଁ ଏବଂ ନିଜର ଆତ୍ମାରେ ହିଁ ଏକାକାର ହୋଇଯାଅ କିନ୍ତୁ ଯାହାକୁ ଆମ୍ବାର ଜ୍ଞାନ ହୋଇଛି ସେ ହିଁ ଏପରି କରିପାରିବ ।
ପ୍ରଶ୍ନକର୍ତ୍ତା : ବୃଦ୍ଧାବସ୍ଥାରେ ଆମର ସେବା କିଏ କରିବ ?
ଦାଦାଶ୍ରୀ : ସେବାର ଆଶା କାହିଁକି ରଖୁବା ? ହଇରାଣ ନକରିବେ ତେବେ ମଧ୍ୟ ବହୁତ । ସେବାର ଆଶା ରଖୁବ ନାହିଁ । କଦାଚିତ ପାଞ୍ଚ ପ୍ରତିଶତ ଭଲ ମିଳିଯିବେ, ବାକି ପଞ୍ଚାନବେ ପ୍ରତିଶତ ତ ଫେଣ ବାହାର କରିଦେବେ, ଏପରି ଅଟନ୍ତି ।
। ଆରେ ! ପୁଅମାନେ ତ କ’ଣ କରନ୍ତି? ଜଣେ ପୁଅ ତା’ ବାପାକୁ କହିଲା ଯେ ‘ତୁମେ ମୋତେ ମୋ ଭାଗ ଦେଇ ଦିଅ, ସବୁଦିନ ଖୁଣ୍ଟପିଟ କରୁଛି, ଏମିତି ଚଳିବ ନାହିଁ ।’ ସେତେବେଳେ ତା ବାପ କହିଲା, ‘ତୁ ମୋତେ ଏତେ ହଇରାଣ କରିଛୁ ଯେ ମୁଁ ତୋତେ କିଛି ବି ଭାଗ ଦେବି ନାହିଁ ।' । ଏହା ମୋ ନିଜ ରୋଜଗାର, ଏଣୁ ମୁଁ ତୋତେ ଏହି ସମ୍ପତ୍ତିରୁ କିଛି ଦେବି ନାହିଁ ।’ ସେତେବେଳେ ପୁଅ କହିଲା, “ଏ ସବୁ ମୋ ଜେଜେଙ୍କର ଅଟେ, ମୁଁ କୋର୍ଟରେ ଦାବି କରିବି ।” ମୁଁ କୋର୍ଟରେ ଲଢ଼ିବି କିନ୍ତୁ ଛାଡ଼ିବି ନାହିଁ । ଅର୍ଥାତ ବାସ୍ତବରେ ଏ ସନ୍ତାନମାନେ ଆମର ନୁହନ୍ତି ।
ଯଦି ବାପ ପୁଅ ସହ ଏକ ଘଣ୍ଟା ଲଢ଼େ, ଏତେ ବଡ଼ବଡ଼ ଗାଳି ଦିଏ, ସେତେବେଳେ ପୁଅ କ'ଣ କୁହେ ? ‘ତୁମେ କ’ଣ ଭାବିଛି ?’ ପାରିବାରିକ ସମ୍ପଭି ପାଇଁ ଅଦାଲତରେ ଦାବି ମଧ୍ୟ କରନ୍ତି । ପୁଣି ସେ ପୁଅ ପାଇଁ ଚିନ୍ତା ହେବ କି ? ମମତା ଛୁଟିଗଲା ମାନେ ଚିନ୍ତା ଛୁଟିଗଲା । ଏବେ ମୋତେ ସେ ପୁଅ ଦରକାର ନାହିଁ । ଚିନ୍ତା ହୁଏ ନା, ତାହା ମମତାବାଲାଙ୍କୁ ହୁଏ ।
। ତା ସଡୁ ବେମାର ଥିବ ନା , ତେବେ ବାର ଥର ହସ୍ପିଟାଲ ଦେଖୁବାକୁ ଯାଏ ଆଉ ବାପ ହୋଇଥିବ ତେବେ କେବଳ ତିନିଥର ଭେଟିବାକୁ ଯାଏ । ଆରେ, ଏହା ତୁ