________________
২৮
প্রশ্নকর্তাঃ সুখ বিচাৰি আহি যদি দুখ পায়, তেনেহ'লে বৈৰীভাৱ হয়, নহয় নে ?
| দাদাশ্রী ও হয়, সি ভাই হওঁক বা পিতৃ হওঁক, কিন্তু ভিতৰেভিতৰে সেই কাৰণে শত্রুতা হয় । এইখন জগত এনেকুৱাই, শত্রুতা কৰে ! স্ব-ধৰ্মত কাৰে সৈতে শত্রুতা নহয়।
প্রত্যেক ব্যক্তিৰ জীৱনত কিছু প্রিঞ্চিপল (সিদ্বান্ত) থাকিবই লাগে। তথাপিও সংযােগানুসৰি ব্যৱহাৰ কৰিব লাগে। সংযােগৰ সৈতে এডজাষ্ট হৈ যায়,তেৱেঁই মানুহ। যদি প্রত্যেক সংযােগতে এডজাষ্টমেন্ট ল’ব শিকে তেনেহ'লে মােক্ষতে যাব পাৰে, এনেকুৱা আশ্চৰ্য্যৰ হাতিয়াৰ।
এই দাদাজী সূক্ষ্মদর্শী ও হয়, মিতব্যয়ীও হয় আৰু উদাৰ । সম্পূর্ণভাবে অমিতব্যয়ী হােৱাৰ পিছতাে কমপ্লীট এডজাস্টেবল। অন্যৰ কাৰণে উদাৰ, নিজৰে বাবে মিতব্যয়ী আৰু উপদেশ দিব লগাত গহীন । এইকাৰণে সন্মুখৰজনে মােৰ গভীৰতাপূর্ণ ব্যৱহাৰ দেখে । মােৰ ইকোনমি এডজাষ্টেবল হয়, টপমােষ্ট হয়। মই তাে পানীৰ ব্যৱহাৰাে মিতব্যয়ীতাৰ সৈতে কৰোঁ । মােৰ প্রকৃতগুণ সহজভাৱে থাকে।
অন্যথা ব্যৱহাৰৰ জোঁটেই আওল লগাব
প্রথমে এই ব্যৱহাৰ শিকিব লাগিব। ব্যৱহাৰৰ জ্ঞান নুবুজাৰ কাৰণেই মানুহে বিভিন্ন প্রকাৰে মাৰ খাইছে।।
প্রশ্নকর্তা ও আধ্যাত্মা সম্পর্কে আপােনাৰ উপদেশৰ বিষয়ে কি ক’ব , কিন্তু ব্যৱহাৰতও আপােনাৰ উপদেশ ‘টপ’ (সর্বোত্তম) হয়।
দাদাশীঃ আচলতে কি হয়, ব্যৱহাৰৰ বােধ ‘টপ’ৰ নােহােৱাকৈ
