________________
SUNDAY 30TH MAY 1915. સંવત ૧૯૭૧ ના વઈશાખવદ ૨ રવીવાર તા. ૩૦ મી મે સને ૧૯૧૫. સ. તા. ૧૫ રજજબ રાતે ૧૩૩૩ ફ પ-૨૭ અ, ૬-૩૩ પા. ડો. ૨૧ આદર સને ૧૨૪
ऐल्ल0एएएएएएएनम
समयह योजकर्तव्य प्रगतिभावना આત્માઓ હદયરસથી પેસાઈસાયામે અનુરૂપ બની સત્યડીને સાઈઆજે સવે દ્રવઘરમાં પ્રેમથ્યાલ જ પીજે પસ્તોભાવે ઉદયધમાં મેકીડા ૨ –૧
ડંખનાંનહિ ભેર ચાલવાનઆત્મા તૈપરમારસમાં તન્મયીભાવતાનં - થાનુંધાનું નહિ નહિક આત્મભોગી થવાનું ઉંચા ઉંચાતિમાં વિશે પદ-~ભેટોસજનયનવચમાં મપાસદેખો પ્રીતિન ? હું દયસિસમાં પિમો કયા કયા નરિતિષ્ઠા પૂર ને " અષા મેળે હદયરન નિસરોએજમા ) કાયા વયનમન એ કરીને મેળે રહેવું અનુભવબળે સદભાવોહરોને
માનનો સતતકઈને વિશ્વને સ્વીકાર્ય. કત્તા માટે સક. એy'ખાનનcી ઐઠોભાવે હદયનું પાનકોજેનઝા : સર્વસાયે તબકરવું કાર્ય એકતાનું તે કેવું આચરબનીછું તરત
માટે વનકરવું કામ સોસાય- સામાજિક સરિસિપી. હુ તેઓનહન ભેદનઆર્માદીએવભાવેતતä અપહેધર્મને
ભાખનાવવા ઉજતિમાત' કે - નિક, પ્રતિષમાં પધ 'નાએની સબ મિની ખામમાં જાય प्रामसटरमार gધ્યબ્ધિગતિવિવૃત,૫૧૧ ,
શતા
ની આ
જ્ઞાનીઓના શરીરને જો મૃત્યુ ના હોત તો તે આગળ ચઢી શકત જ નહિ. જ્ઞાની મૃત્યુનો કાળો પડદો ચીરીને તેની પાછળ આત્મપ્રકાશ જુએ છે ને
તેથી જ તેઓ નિર્ભય બને છે.
