________________
જવાને રસ્તે ડુંગર ઉપર જાય છે. મોટી વાઘેશ્વરીનું સ્થાનક એક મોટી શિલાએ કરેલી સિંદૂરની નિશાનીથી નજરે પડે છે. વાઘેશ્વરી આગળ રાત્રે ઘણીવાર દીપડે જોવામાં આવે છે. વાઘેશ્વરી જવાને રસ્તે મૂકીને સીધી સડકે આગળ ચાલતાં જમણી બાજુએ એક ગોળ પત્થર ઉપર અશેક, સ્કંદગુપ્ત ને રૂદ્રદામાના લેખ છે. તેના રક્ષણને માટે છાપરું છે. અશોકના લેખ તથા વાઘેશ્વરી જવાના રસ્તાના નાકા વચ્ચે મકબુલ મને બાગ તથા નવાબ સાહેબને બાગ ડાબી બાજુએ આવે છે. તે બાગ અસલ ફકીરા નામના ભીસ્તીને હતા, ત્યાં એક જુની વાવ છે, તેનું મુખ સડક તરફ છે, તે અમર નામની માલણે કરાવી છે. આગળ જતાં દાદરજીની યાત્રા કરનારાઓને ટીકીટ આપવાની ઓરડી છે, ત્યાં પુલ છે તથા નીચાણમાં રાધાછની રહી છે. આગળ ચાલતાં વસ્તુપાલ તેજપાલની કરાવેલી મુચુકુંદની ગુફા ને દેરૂં દેખાય છે. ત્યાં જવાને રસ્તો બતાવવા માટે એક પથરા ઉપર રાતા અક્ષરે નામ લખ્યું છે. આગળ ચાલતાં દાદર કુંડ આવે છે, ત્યાં દીવાન સાહેબ હરીદાસ વિહારીદાસે બંધાવેલા મજબૂત પુલ ઉપર થઈને દામોદરજીના મંદિરે તથા રેવતી કુંડે જવાય છે. રેવતી કુંડ ઉપર સં. ૧૪૭૩ ને શિલાલેખ છે, તેમાં નીચે પ્રમાણે રાજાઓના નામ અનુક્રમે આવે છે—મંડલીક ત્રીજો, તેને દીકરે મહીપાલ, તેને દીકરે ખેંગાર ૪ છે, તેને દીકરે જયસીંહ, તેને દીકરે મુનીસીંહ, તેના દીકરા મંડળીક ને મેળક અને જયહ, મેળકને દીકરે.
Aho ! Shrutgyanam
