________________
લંબાઇ ૧૭ ફીટ ને પરિધિ બ્રા ફીટ ને વ્યાસ લાપંચ છે. વળી બીજી અલિખીહમઝાના નામવાળી ચુડાનાલ (કડાનાલ) નામની તાપ છે. તે ૧૩ જ઼ીટ લાંખી ને ૧૪ ઈંચ વ્યાસવાળી છે. ઉપરકોટમાં ત્રીજી તાપ હતી તેનું નામ મયાઁમ હતુ તે દરિયામાં ઉડી ગઇ છે. એવી દંત કથા છે. મલેક યાઝ જે ઈ. સ. ૧૫૨૫ માં જુનાગઢના થાણુદાર હતા, તે ગુજરાતના સુખા બહાદુર શાહના હુકમથી તે તેાપને દીવથી લાવ્યેા હતેા. લીલમ તાપતા લેખ ઉપરથી જણાય છે કે તે સલીમખાંના દીકરા સુલતાન સુલેમાનના રાજ્યમાં રહેનાર મહમદ હમઝાએ અનાવેલી છે. ઉપરકોટમાં વચ્ચેાવય મહમદ બેગડાએ બંધાવેલી એક મેટી મસી છે તે અસલ રાખેંગારને મહેલ અવવા દેવાલય હશે એમ લાગે છે. દીવાન હરીદાસે ઉપરકેટમાં ઘણી મરામત તથા સુધારા કર્યાં છે. અહીં સીતાફળીએ પુષ્કળ છે.
ઉપરકેટ મુકી આગળ ચાલતાં છીનાલવાવ તથા ગેધાવાવ આવે છે. છીનાળવાવ તથા ગેાધાવાવની વચે પેારવાડના મડ, ગુજરતી ધર્મશાળા, આચારજીતી જગા, માવા પીયારાને મઠ, સાનીની જગ્યા, નાનકશાઈની જંગે વગેરે છે. ગેાધાવાવ મુકયા પછી રામઝરૂખે ને સમ્રાટવાવ સામસામા આવે છે. પછી ડાબી બાજુએ સવરા મંડપ નામે ઢેઢની જગા આવે છે તેમાં ગરેડા રહે છે. ત્યાંથી ઉપરકેટની એક બારી દેખાય છે, ત્યાંથી ગુનેગારે તે નાંખી દેવામાં આવતા હતા એમ કહેવાષ છે. વાઘેશ્વરી દરવાજા સામે મહમદ જમાદારને ખાય છે, તથા તળાવ છે. તેને વાઘેશ્વરીનું તળાવ કહે છે. સડકને રસ્તે આગળ જતાં જમણે હાથે પત્થરને બધેલે! રસ્તે આવે છે ત્યાંથી વાઘેશ્વરીના દેવળમાં જવાય છે. તે દેવળથી
મેઢી વાઘેશ્વરી
Aho ! Shrutgyanam