________________
ભણીને સારસ્વત નામના બ્રાહ્મણે પાણી છાંટયું. તેથી તે મૃગી પિતાને તથા ભેજ રાજાને પૂર્વ ભવ કહે છે. આ ભવથી સાતમે ભવે તું કલિંગ રાજાને પુત્ર હતું, ને વંગ દેશના રાજાની પુત્રી હતી. નાનપણમાં ગાદીએ બેઠા પછી તે દયા ધમી બિલકુલ છેડી દીધું અનુક્રમે શત્રુને હાથે તું મરી ગયે. અને હું તારી પછવાડે સતી થઈ. કારણ કે જે સ્ત્રી પિતાના ધણી પછવાડે બળી જાય છે, તે પિતાના ધણને તારે છે, ને પતિ સહિત સ્વર્ગમાં પૂજાય છે. બીજે ભવે આપણે માલવદેશમાં બ્રાહ્મણ બ્રાહ્મણ થયાં. તું ધાદિ સર્વ દુર્ગુણોથી ભરેલું હતું ને તારા મરી ગયા પછી ધનના મેહથી હું સતી ન થઈ. પણ આપણા પિત્રાઈએ ધન લુંટી ગયા. પછી હું પણ મારી ગઈ. ત્રીજે ભવે તું તેજ દેશમાં વેત સર્ષ થયે અને હું બ્રાહ્મણી થઈ. પૂર્વ ભવનું સ્મરણ થવાથી તું મારા પતિને કરડયે. હું વિધવા થઈ અને ઘણું વ્રત કરી ગોદાવરી તીરે સ્નાન કરવા ગઈ. પણ તું ત્યાં એથે ભવે મગર હતા, તેથી મને ગળી ગયે. ને મારાં સગાંઓએ મને નદી કાંઠે કાઢીને બાળી મૂકી. તને કેઈએ ભાલે માર્યો, તેથી સ્ત્રીહત્યાના દેષથી તું પારાધિ થયે. ને તેજ વનમાં ઊંચી (ચકલી) થઈ. તે મને ઓળખી, તેથી તે મારા પતિ અને માર્યો. કેઈ ઋષિએ તને દીઠે. તેથી તેના
Aho! Shrutgyanam
