________________
૩૧
તરંગમાં અતિ હર્ષનાં આંસુથી ભીજાયલી, ને રામિવકાસિત, એવી હુ'સગામિની અ'બિકા ઉઠી. અન્ન લઈ અનગાર અવધૂતને વીનવે છે. આપ આહ્લાદજનક આકૃતિવાળા ને અતિ પુણ્યવંત છે, મારાપર પરમ પ્રસાદ કરી પ્રાશનનુ ગ્રહણ કરો, જેથી હું' પાવન થાઉં, નિગ્રંથ મુનિ યુગ્મે પણ મન અને અન્નની પ્રસન્નતા જોઇ પાત્ર થયું, તેમાં અખાએ સુપાત્ર સંપ્રદાન દીધું'; તે જાણે શ્રેષ્ઠ ગતિનું બીજ રાખ્યું, એમ દેખાયુ. શાંત, દાંત ને મહુંત મુનિયુગલે પણ દાન સ્વીકારી ધર્મલાભ દીધા. ધર્મના લાભથી મુકિતની અલૌકિક પલબ્ધિનુ અર્પણ કરનારા તે પદરૂપી શૂરા સિંહથી પાપરૂપી હઠીલા હાથી હણાયા.
સુકૃતી ને સુત્રી યતિએ ૪ર દોષ નિવારી આહ્વાર વહારી અખિકાના આસ્થાનગૃડુથી નિકળ્યા, પણ આશ્ચય એ હતું કે, તેના અંતર્ગત હુપદ્માલયમાંથી નિસર્યાં નહી”.
હવે અખિકાએ ગીતા ગુરૂને ભેજનદાન દીધુ, તે àખીને મૂર્ત્તિમતી પિશાચિની, ભયાનકા ભુજંગી, કલહુપ્રિયા, પ્રપ’ચીને પ્રચ’ડ પાડોશણુ ઉંચા હાથ કરી, નેત્ર, નાસિકા ને
૨. પ્રાશન—ખાવાનું. ૨. નિગ્રંથ-ત્યાગી. ૩. સંપ્રદાન-દાન. ૪, યુગ્મયુગલ, જોડું, પ, લબ્ધિ-લાભ ૬, હાદ્મલય-હૃદયકમળ છ, ભુજંગી–ઉરગી, સપી, સર્પિણી.
Aho ! Shrutgyanam
