________________
૨૭
ચિત્રા નક્ષત્રના યેગે, છડના તપ કરી, તથા પ’ચષ્ટિ લાચ કરીને કુમતિ કુઠાર નૈમીશ્વરે દીક્ષા ગ્રહણ કરી. ત્યાંથી વિહાર કરીને વરદત્ત નામના બ્રાહ્મણને ઘેર ક્ષીરનું પ્રથમ પારણું કર્યું. ને ત્યાં પુષ્પવૃષ્ટિ, સુગંધિત જળવૃષ્ટિ, વસ્રવૃષ્ટિ, હિરણ્યની વૃષ્ટિ, ને અહા દાન ! અહૈા દાન ! એવા ઉચ્ચાર કરતી દેવ દુંદુભિ, એવાં પચ દિવ્ય પ્રગટ થયાં, જ જાળરૂપી જાળને પ્રજાળનાર જગત્પ્રભુને ગર્ભથીજ મતિ, શ્રુત, અને અવધિ, એ ત્રણ જ્ઞાન હતાં, તે દીક્ષા સમયે મન:પર્યાય જ્ઞાન ઉત્પન્ન થયુ; એવા ચાર જ્ઞાનના ધરનાર તથા ખાવીસ પરીષહુના સહુનાર, શ્રી નેમિનાથને દીક્ષા લીધા પછી ચાપન દિવસે સહસ્રામ્રવનમાં વેતસવૃક્ષની નીચે, શુકલધ્યાનાર્હ સ્થિતિમાં, જ્ઞાનવરણી, દર્શનાવરણી, અંતરાય ને મેહની એ ચાર ઘાતિક ક્રમના ક્ષય કર્યાં પછી આશ્વીન માસની અમાવાસ્યાને દિન, પહેલા પહેારમાં, ચિત્રા નક્ષત્રે પંચમ જ્ઞાન પ્રાપ્ત થયું. ચોસઠ સુરાધિપનાં સુખાસન સમકાલે પ્રકપાયમાન થયાં. નેમીશ્વર અને કેવલજ્ઞાન ઉત્પન્ન થયુ' જાણી સુમને એ આવી સહુસ્રામ્રવનમાં સમવસરણ રચ્યું. તેમાં એકસા ચાવીસ ધનુષ ઉંચા ચૈત્ય વૃક્ષની પ્રદક્ષિણા કરી, તીર્થાય નમઃ એમ ઉચ્ચારણ કરી, પૂર્વ આશામાં ભાસ્ય કરી અરર્હુિત મહારાજ આસન ઉપર બેઠા. ઉદ્યાનપાલકે તરતજ દ્વારિકામાં જઇ અધમ ઉદ્ધાર શ્રી અરિષ્ટ નેમીશ્વરના કેવલ
Aho ! Shrutgyanam
