________________
૨૬
नेमिनाथ दीक्षाग्रहण.
હવે ચાગ્ય સમય આવ્યા, ત્યારે ત્રૈલેાકય ચૂડામણિ ભટ્ટારક ભગવત્ જાણતા હતા તે છતાં પણ લેાકાંતિક દેવા પેાતાના આચાર પ્રમાણે આવીને કહેછે; ભગવત, તીથ પ્રવૉવેા. આ ઉપરથી રાજ સવારે એક પ્રહર પ ત એક ક્રેડ આઠ લાખ સુવણુ મેહેારનુ ં દાન દેતાં એક વર્ષ સુધી ખાળ બ્રહ્મચારી ભગવતે ત્રણ અજ્જ અઠ્ઠાશી ક્રેડ.ને એશી લાખ માહારનું સૉંવત્સરી દાન દીધું. રિદ્ર દાવાનલ મેઘસમાન દાન દીધા પછી દીક્ષાભિષેક કર્યાં ને પ્રભુ ઉત્તરકુરૂ નામે ચાપ્યયાનમાં ( પાલખીમાં ) આરૂઢ થયા. દેવ, દાનવ ને માનવથી દીપતી દ્વારિકાના મધ્ય ભાગે થઇને દીક્ષા મહાત્સવના વરઘોડા નીકળ્યા, વરઘેાડામાં શક્રેન્દ્ર તથા ઈશાને'દ્ર ચામર ધરીને, માહેદ્ર ખડ્ગ ધારણુ કરીને, સનકુમારેદ્ર છત્ર ધરીને, ખોદ્ર દર્પણુ ધરીને, લાંતકે દ્ર કલશ ધરીને, શુકેન્દ્ર સ્વસ્તિક ધરીને, સહસ્રારેદ્ર ધનુષ ધરીને, પ્રાણતેંદ્ર શ્રીવત્સ ધરીને, અચ્યુતેંદ્ર નંદાવર્ત ધરીને તથા બાકીના ચમરે દ્રાદ્રિ દેવે1 શસ્ત્ર ધરીને અર્હ પ્રભુના અગ્ર ભાગે ચાલતા હતા, અનુક્રમે રૈવતાચલ ચઢી, સહસ્રમ્રવનમાં જઈ, આભરણાદિકના ત્યાગ કરી, સહસ્ર પુરૂષની સાથે, ત્રણસે વષઁની ઉમ્મરે, શ્રાવણ સુદિ ૬ ને દિવસે,
Aho ! Shrutgyanam
