________________
પ્રદેશી રાજાની, તેના ૧૦ પ્રશ્રની સઝાયો
૨૩૮ કેશી પાર્વપ્રભુ સંતાનીયા કીધો ત્યાંથી વિહાર હે પ્રદેશ રાજા ગૌતમ સ્વામી પાસે પડિવવું વીરનું શાસન સાર છે. એ તો ઉત્તરાધ્યયનથી જાણજે ગણધર પ્રશ્ન વિચાર હે છે થાજો ખુશાલવિજય પસાયથી ઉત્તમ નિત્ય જયકાર છે.
[૧૬૦૩] શ્રી શંખેશ્વર પ્રણમું પાસ, પ્રગટ પ્રભાવી પૂરે આશ; સાધુ શિરોમણિ કેશકુમાર, મહા મુનિવર મોટા ગણધાર.
વેતાંબી નગરી સમોસરે, પ્રશ્ન દશ પ્રદેશી કરે;
સાંભળે સૂર નરકા સંદેહ, પિતા અધમ માહરે જેહ. પાપ કરી નરકે તે ગયે, પાછો નવિ આવી મુજ તે કહ્યો; કેશી કહે નરક મંડાણ, સરિકાંતા તુજ નારી સુજાણ.
સેવંતી દીઠી વ્યભિચાર, તુ કાં ન દીયે જાવા જાર;
તિમ તેહને ન દીયે આવવા, પરમાધામી નરકે (હુવા) એહવા ૪ વલો નૃપ કહે નથી સુ(૫)રક, માતા માહરી ધર્મીક; ગઈ સરગે આવી નવિ કહ્યું, પુણ્ય થકી ફલ એ મેં કહ્યું.
ગુરુ કહે જાય તું મજજન કરી, દેવકુલે શુચિ ચીવર ધરી;
કઈક થપચ તેડે નવિ જાય, તેમ સુર ના સુખમહિમાય. ૬ વલી સંશય મુજ જીવ સુરંગ, ચાર ગ્રહી ઠવ્યો કેઠી અભંગ; વાલી જ નવિ દીઠે છવ, કિહાં ગયો ગુરુ કહે સુણ પાર્થિવ. ૭
ભૂમિગૃહ પેસી ઈ ઢોલ, તાડે શબ્દ સુણુય અતોલ;
કુણ મારગે તે શબ્દ નીકળ્યા, તિમ છવ વાયુ સમો અટક. ૮ વલી કહે તિહાં કીડા ઉપન્યા, જીવ કયે મારગ ની પન્યા; ગુરુ કહે લેહ ખંડ તાપ, અગ્નિ કયે છિદ્રમાંહી ઠો.
૯ વહિન જિમ પેઠે લેહમાંહિ, તિમ છવ ઉપન્યા કેઠિમાંહિ;
વલી નૃપતિ કહે વૃદ્ધ જુવાન, નાણે બાણ ધરી એકતાન. ૧૦ એક આસન એક દૂર જાય, સરખા છવ તે અંતર કાંય; જીવ પદારથ ઈમ નહિ સહી, ગુરુ કહે સુણસર્જન ! ગહગહી.
તન ઉપકરણ સવિ જુના થયા, સરીખા જીવ તે કરમે ગ્રા;
વલી કહે એક દિન ચાર ઝાલી, શલારોપ કરી ઉતારી. ૧૨ હિંસી તો સરખો થયો, જીવ અજીવ અધિક નવિ લહ્યો; ગુરુ કહે દો વાયે ભર્યો, ઠાલો તે સમ ઉતર્યો.
૧૩
