________________
तत्थ पुरे ॥ ६१ ॥ सो धणसेट्ठी घणगिरितणयं गहिऊण धणसिरिसमेयं । घणउरनुयरे गच्छद्द सुरदिने विसइ नियगेहे ॥ ६२ ॥ तत्तो नरवइपुरओ उवायणं करिय कहइ सुरचरियं । सम्मत्तरंजियमणो सो वियरह तस्स सेट्ठियं ।। ६३ ।। अह कड्डि निहाणं तणयस्स समप्पिउं सयं सेट्ठी । धम्मपरु च्चिय चिट्ठह मुणिऊणं तस्स माहप्पं ।। ६४ ।। जिणधम्मदिन्नचित्तो ववहारं कुणइ घणगिरी निच्चं । विहवेणं लोएण य कित्तीए पसरिओ तत्थ ।। ६५ ।। सोऊण से पसिद्धिं कुटुंबलोओ वि जिओ धणियं । आगंतुं नो सक्कह धणउरनयरंमि दीणमणो ।। ६६ ।। अन्नदिणे लहुपुत्तो परिभावइ किंतु मज्झ विहवेणं । अदुक्खेणं जणणी चिट्ठइ तह माउणो मज्झ ॥ ६७ ॥ किं तेणं तणएणं जीवंतेणावि इत्थलोयंमि । आजम्मं नियजणणी सुक्खेणं धरइ जो नेव ।। ६८ ।। इय चिंतिय नियजणयं पयंपए गाढभत्तिसंजुत्तो । आणेमि इत्थ जणणि तुम्हाएसेण सकुडुंबं ॥ ६९ ॥ जंपेइ तओ सेट्ठी जं तुह उचियं कुणेसु तं वच्छ ! । सो लद्धसमाएसो नंदिग्गामंमि संपत्तो ॥ ७० ॥ भाजणं नियजणणि पणमिय गामाओ आणइ सुहेण । घणउरपुरंमि ताई धम्मपराई तु चिट्ठति ॥ ७१ ॥ अन्नदिणे गुरुचलणे मत्तीह नमित्त पुच्छ सिट्ठी । कह जाया मह रिद्धी ? गया कहूं ? कह व संपत्ता ? ।। ७२ ।। अइसयनाणेण मुणी पुवभवं कहइ तस्स संखेवा । थलउरगामे सूरो नामासि तुमं वरो सेट्ठी ॥ ७३ ॥ दाणपहावसमजिय कित्तिभरो सच्चसीलगुणक लिओ । सिद्धंतसवणनिम्मलचित्तो जिणधम्मसंजुत्तो ॥ ७४ ॥ अह अन्नया कयाई तुमए मग्गंमि गच्छमाणेण । पडिओ महीह दिट्ठो हारो एगो सुबहुमुल्लो ।। ७५ ।। आजम्मं मह होही एयस्स पहावओ अदारिदं । इय चिंतिय लोहेणं तुमए सहस ति सो गहिओ
