________________
प्रस्ता
॥ २ ॥
तर्क, प्रमाण ने नयादिकना विवेचनवडे प्राचीन मुनिओनुं श्रुतकेवळी पणुं ( या काळमां ) प्रगट बतावी प्युं वे ते वाचक समूहमां मुख्य श्री यशोविजयजीए या ग्रंथनुं परिशोधनादि करीने मारा उपर उपकार करेलो बे. सामाचारी विगेरेना विचारथी दुर्गम एवा श्र ग्रंथमां हुं बाळकनी जेवो मंदगतिवाळो बतां पण तेश्रो ( श्रीयशोविजयजी ) नाज करकमळना अवलंबनथी गतिवाळो थयो बुं, अर्थात् तेमनाज प्रसादथी आ ग्रंथ रचवाने समर्थ थयो नुं. "
छपर प्रमाणे जे महापुरुषनी कीर्तिनो यशपटह तेमना समकालीन धुरंधर ग्रंथकर्त्ता बगामी गया बे, तेनो यशवाद करवा माटे हवे श्रमारे कांइ पण विशेष कहेवानी जरुर नथी. ए महापुरुषना करेला अनेक ग्रंथो पैकी हालमां घणाज थोमा हस्तगत थाय बे. आगळ पेला उपोद्घातमां जणावेली हकीकत उपरथी जाणी शकाशे के तेत्रो साहेबे रहस्य शब्दांकित १०० ग्रंथो बनाव्या े. या हकीकत जापारहस्य ग्रंथना प्रारंभमां तेश्रो साहेबेज जणावी ने अने न्यायनासो ग्रंथो बनाव्यानी हकीकत तेश्रो साहेबज प्रतिमाशतक ग्रंथनी प्रस्तावनामां साव्या े. श्रा बे समूह शिवाय बीजा पण अनेक ग्रंथो मागधी तेमज संस्कृत भाषामा तेश्रो साहेबे रच्या हशे एवं श्रत्यारे सब्ध थता रहस्य शब्द विनाना अने न्यायना विषय विनाना अन्य ग्रंथोथी तेमज तेमणे साक्षी तरीके जलामण करेला घणा ग्रंथोथी पूरवार थाय बे. या महापुरुषनुं बुद्धिकौशस्य कोइ एवा विचित्र प्रकारनं हतुं के एवं न्यायखमखाद्य जेवा दुर्घट ग्रंथ बनाववा शक्ति धरावता हता, ते साथे गुजराती भाषामा घणी सरल पद्यरचना पण करी शकता हता. एमणे 'जगजीवन जगवालहो' एवा श्रद्य पदवाळी चोवीशी घाणीज सरल भाषामां बनावी बे. गुजराती भाषामां पण अव्यगुणपर्यायना रास जेवी दुर्घट रचना
वना.
॥ २ ॥
