________________
को जाणे नहींरे, ढील म करजो लगार ॥ सांग ॥ १० ॥ चाकर चाट्या सहु थर एक मनारे, पहोंत्या शेग्ने गेह ॥ नारीए दीधो श्रादरजाव श्रावतारे, बोल्या | अनुक्रमे तेह ॥ सांग ॥ ११॥ सार वस्तु जे तुज घरमां होयरे, ते श्रापो श्रमने श्राज ॥ तव बोली ते नारी सांजलीरे, साचा कहुं तुमे राज ॥ सांग ॥ १५ ॥ मजूस मोटी घरमां अरे, माल मांहीं ले सार ॥ वृषन जोडी खेर जावो तुमेरे, मेख्यो ने मुज जरतार ॥ सांग ॥ १३॥ सांजली दोड्या अनुचर उतावलारे, वृषन थाण्या ततकाल ॥ जोडी वृषन तणावी ले गयारे, राणी थ उजमाल ॥ सांग ॥ १४ ॥ ताला उघामी मांदेथी काढीयोरे, प्रोहीतने तेणी वार ॥ राणी कहे तुमे पेग केम शहारे, श्रद्जुत वात अपार ॥ सांग ॥ १५ ॥ तव प्रोहीत कहे बीजं बार[रे, उघामी देखो | देव ॥ ततकण उघाड्यो जव सहु मलीरे, दीगे कोटवाल ततखेव ॥ सांग ॥ १६ ॥ श्रचरिज देखी राणी एम कहेरे, चोकी करवा काज ॥ तस्कर पकमवा पेग तुमेरे, नली राखी तुमे लाज ॥ सांग ॥ १७ ॥ मुख ढांकीने कोटवाल एम करे, उघामो त्रीजुं बार ॥ तेहवे राणीए कपाट उघामीरे, सचीव दीगे तेणी वार ॥ सांग ॥ ॥ १७ ॥ राणी कदे तुमे दफतर मांमवारे, जश् पेग एकांत ॥ सचीव कहे तुमे मुजने
