________________
धर्मपरी
॥२७॥
पूररे ॥ निग्रंथ साचा ते गुरु जाणीए, मोह मद टालण ते कह्या शूररे ॥ सा० ॥४॥lal उघो मुहपत्ति माला कर धरे, तप जप संजमनां ते गेहरे ॥ दोष बेंतालीश टाली थाहार करे, अंतराय बत्रीश पाले तेहरे ॥ सा ॥ ५॥ वचन एहवारे सुणी माता तणां, वैराग उपन्यो सुतने अंगरे ॥ क्षमा करीने तिहाथी नीकट्यो, मुनिवर गुरुने । जोवा रंगरे ॥ सा ॥६॥ दक्षिण देश कार्तिकेय गयो, वांद्या जश्ने मुनिना चरणरे
दीदा मागे श्रीगुरुनी कने, संसारसागर खामि तरणरे ॥ सा ॥७॥ गुरु तव बोल्या व तुमे सांजलो, दीक्षा मारग उक्कर तेहरे॥तुमे दो बालक लघुमतिना धणी, नवि संचवाए साधुपंथ जेहरे ॥ सा॥ ॥ श्रति आग्रह करी संजम लीयो, चारित्र थाचर्यु पांच प्रकाररे ॥ गुरुनी सेवा शास्त्र जणे घणां, राग द्वेष तजीने अहंकाररे ॥ सा ॥ए॥ कृत्तिका नारी पुत्र विजोगथी, भारत ध्याने तजीने देहरे ॥व्यंतर गतिमां जीव जर उपन्यो, सुख विलसे तिहां तेहरे ॥ सा ॥ १० ॥ विहार करंता कार्तिकेय, मुनि, रोहिम नगरे पोत्या जामरे ॥ ज्येष्ठ मास अमावास्याने दिने, पारणुं करवाने ते
करवान त ॥१७॥ तामरे ॥ सा ॥ ११॥ र्यापथिकी नूमिका शोधता, मौनव्रती मुनि श्रधीशरे ॥ कोच राजानी सप्त नूमि तले, सुतो राणी खोले शीशरे ॥ सा॥१२॥ नगिनीए ना |
