________________
।११०॥
सायर केम उतराय ॥ सात मास ने नव दिने, सायर पाज बंधाय ॥६॥ सीताने खे गयो, रावण लंका मांय ॥ फुलवामी श्रावासमां, राखी ने तेणे गय ॥७॥ नित्य श्रावे सीता प्रते, पूजे वारंवार ॥पट्टराणी यापुं करी, मान वचन निरधार ॥ ७ ॥
ढाल आठमी.
बेमले नार घणो डे राज-ए देशी. KI जनक सुता हुं नाम धरावं, राम अंतर जामी ॥ पल्लो अमारो बोकी दे पापी,
कुलमां लागशे खामी ॥ मुजने श्रमसो मा जो राज, नाहलीयो उहवाशे ॥ए श्रांकणी । ॥१॥ मरु महीधर गम तजे जो, पथ्थर पंकज उगे ॥सायर जो मरजादा मूके, पांगलो अंबर पुगे ॥ मु० ॥ २ ॥ तोपण तुं सांजलरे रावण, निश्चे हुं शील न खंठं ॥ प्राण श्रमारा परलोके जाये, तोपण सत न ॐ ॥ मु०॥३॥ हुँ धणीयाती पीयु गुणराती, हाथ ने माहरे बाती ॥ रहे अलगो न चवू तुज वयणे, कां कुल वाये काती ॥ मुण
॥ कोण मणिधरनी मणि लेवाने, हश्मे घाले हाम ॥ सतीय संघाते स्नेह धरीने, कहो कोण साधे काम ॥ मु० ॥५॥ कहो परदारा संग करीने, आखो कोण उगरीयो॥ उंडं तुं तो जोय आलोची, सही तुज दहामो फरीयो ॥ मु० ॥६॥ अग्निकुंममां निज
