________________
धर्मपरी०
॥ १०५ ॥
श्मन, जइ नीहालुं तेहने ए ॥ श्रवे पग जोती तामरे, दीठो लखमण, श्रावीने कहे एहने ए ॥ ८ ॥ देखी लक्ष्मण रूपरे, विकल थर मने, पुत्र चिंता मटी गई ए ॥ कहे मुखथी तब बोलरे, अहो हो सोजागी, हुं तुम पर राजी 5 ए ॥ ए ॥ तुं माहरो जरताररे, माहरे इण जवे, एम निश्चय करी जाणजो ए ॥ ताही उत्तम प्रजातरे, जो होये तो सही, नाकारो मत श्राणजो ए ॥ १० ॥ लक्ष्मण कहे तव वातरे, ए काम ढुं नवि करूं, परनी स्त्री केम जोगवुं ए ॥ मीतुं पण थयुं एतुंरे, परनुं जे चाख्युं, ते तो हुं नवि जोगवुं ए ॥ ११ ॥ चंद्रनखा कहे वातरे, मादरे में कयुं, मत थापे तुं हवे ए ॥ जो सुख वांबे एमरे, तो मन धारजे, कुरु वयण तुं मत लवे ए ॥ १२ ॥ लक्ष्मण कहे हवे एमरे, जगनी माहरी, धर्मनी माता तुं अबे ए ॥ क्रोधातुर थइ एमरे, खबर राखे माहरी, एम कहीने पाठी गढे ए ॥१३॥ तुज सरीखो वे जाइरे, तो चिंता कशी, एम हुं नित्य जाणती हती ए ॥ माहरो विघनपति पुत्ररे, मार्यो लक्ष्मणे, तो हुं नारी अबती बती ए ॥ १४ ॥ वार करो हवे मारीरे, ढील न करो कशी, जे घर्मी जाये जुग समी ए ॥ सांजली रावण तामरे, डूत एक मोकल्यो, सामंत नेला कर्या नमी ए ॥ १५ ॥ खरदूषण परिवाररे, लश्कर करी नेलो, चढ्या कटक गेडी थइ ए ॥ यावी मेरा दीधारे,
खंग ५
॥ १०७
