________________
परि
१०॥
॥ १०॥ तेम तुम आगे कहीए वातरे, ते उथापो साची होय ख्यातरे ॥ एम करतां उपजे विरोधरे, अति वाधे मन मांही क्रोधरे ॥ ११॥ विप्र बोल्या सांजली वाणीरे, उपजे नहीं जुःखनी खाणीरे ॥ एवो अज्ञानी नथी यांहि कोरे, कदेशे वात तुमारी जोरे ॥ १२ ॥ मनोवेग कहे तुमे वादीरे, वाद करवाने उन्मादीरे ॥ शंका श्रम मन मांहे एहवीरे, मानो नहीं सही तेहवीरे ॥ १३ ॥ विप्र सांजलीने तव जंपेरे, साच कह्याथी कुण कंपेरे ॥ साच तणो जे कह्यो गूढरे, अममां नहीं कोई मूढरे ॥१४॥ मनोवेग अडो तुमे जाणरे, वात कहो साची परमाणरे ॥ कहेजो कोश्वात विचारी रे, कोश न करे मारी तारीरे ॥ १५ ॥ मनोवेग कहे सहु साथरे, तुमे सांजलो विद्याना आथरे ॥ मूढ उपर कथा कहुँ जेहरे, जूठ बोल्या उपर तेहरे ॥ १६ ॥ कदे| कथा ते तो रुडीरे, मत जाणो तुमे कोश् कुडीरे ॥ कंगपुर एहईं एक बजेरे, नगर अवरमांहीं विराजेरे ॥ १७ ॥ प्रजापाच मामे तिहां राजारे, तेहनी ने मोटी माजा रे॥ ब्राह्मण वरणना वासरे, वेद जणावे अति खासरे ॥ १७ ॥ नूतमति नामे .. एकरे, विद्यावंत विनय विवेकरे ॥ वरस पचास थयां वारुरे, निरधनमां सिरदारुरे
१ नंमार.
॥१०॥
