________________
खंग
मपरिखेती माल ॥१॥ एक दिन बापे पुत्रने, मोटी कीधी रीस॥कोप चढावी चालीयो, गयो
गाम दश वीश ॥२॥ श्राहीर देशमांश्रावीयो, पिंपल नामे गाम॥ धान खेत्रनां आणी-| ने, (खला) कीधां गमोठगम ॥३॥ मधुकर कहे लोको जणी, (आ)धान तणा अंबार ॥ |घ चणा चोला घणा, मग मठनो नहीं पार ॥४॥ देश तुमारामां सही, निपन्यां एहवां धान ॥ देश अमारे एहवां, निपजे फोफल पान ॥५॥मरी सवींग ने एलची, श्रीफल केला जाख ॥ अनेक वस्तु उपजे, आंबा केरी शाख ॥ ६ ॥ वात मधुकरनी सुणी, अचरिज पाम्या लोक ॥ एक कहे नवी मानीए, जे बोलेते फोक ॥ ७॥ पटेल तलाटी एम कहे, एहने कीजे केम ॥गकोर तेडी पूबीए, करशुं कदेशे जेम ॥॥ कोप करी गकोर कहे, खोडे' घालो एह ॥ वेदो नाक पटेल के', तलाटी बोले तेह ॥ए हाथ पाय दो परा, जूगबोलो लोक ॥ तेहराखवो नवि घटे, कलंक मूके फोक ॥१॥
ढाल ही. __ राम सीताने छीज करावेरे, घणसे हाथ खा खणावेरे-ए देशी. देवो शेठ बोल्या दयावंतरे, स्वामी एह दीसे वे संतरे ॥ चीजडा चोरने बूसट १ हेममां.
