________________
धर्मपरी०
॥ ८८ ॥
| मा० ॥ ने० ॥ सांजलजो सहु कोय, यागल वात बे घणी ॥ मा० ॥ ० ॥ वचनमां न करशो व्याघात, राखो रंग सहु मली ॥ मा० ॥ रा० ॥ २० ॥
उदा.
तव ब्राह्मण एम बोलीया, असत्य वचन गमार ॥ पुरुष जुज लाग्या थकी, केम रहे गर्न श्राधार ॥ १ ॥ गर्ज मांहींथी केम सांजले, तापस कह्यो जे विचार ॥ बार वरस कहो केम रहे, उदरमां गर्ज ते सार ॥ २ ॥ जात मात्र बालक कहो, केम ते वेश धरंत ॥ तुज सरीखो खोटो नहीं, मही मंगल जोयंत ॥ ३ ॥ मनोवेग तव बोलीयो, सांजलो द्विजवर वाच ॥ स्मृति पुराणे जे कयुं, ते शुं वचन असाच ? ॥ ४ ॥ तव वांडव कोपी कहे, रे तापस अजाण ॥ वेद पुराणे जे कयुं, ते कहो श्रमने वाण ॥ ५ ॥ ढाल बही.
मेडते नगारो वाजीयोरे ढोला, पमीरे दवा में ठगेर ढोला, जाजी मत जाजोरे सगतार्जत ढोला - ए देशी.
मनोवेग तव बोलीयोरे, साजन सांजलो ब्राह्मण वात ॥ साजन तुम जयश्री धुजुं घरे, सा० केम करूं शास्त्र विख्यात ॥ सा० ॥ १ ॥ साजन सहु सुणजोरे, आगे जे होय
खं
11 00
