________________
सशस्त्र काढी गाल बेदीयो, साही रह्या जण चार ॥ बुंबारव करता थका, काढ्या तांदुला
तेणी वार ॥ ७॥ रुधिराला ते नीकल्या, वैदे सीधां वस्त्र दान ॥ गालस्फोटक मुज नाम दीयो, मूरख मोटो नहीं सान ॥ ए ॥ मूरख चारे कथा कही, सांजली संघले लोक ॥ न्याय नहीं ए तुम तणो, शुं कहीए अमे फोक ॥ १० ॥ धर्मवृद्धि मुनीश्वरे कही, महा मूरख तमे चार ॥ वढवाम तजी जा मंदिरे, एकेक अदर लेवो तार ॥ M॥ ११॥ तव हिजवर ते बोलीया, सांजलो तापस वात ॥ एवो मूरख अममां नहीं, 1Y कहो हवे तमारी ख्यात ॥ १२ ॥
ढाल चोथी. एणे सरोवरी यारी पाली, उनी दोय नागरी मोरा लाल-ए देशी. मनोवेग नणे द्विजराज, सुणो तमे सहु मली ॥ मारा लाल ॥ सु० ॥ साकेत्ता नामे नगरी, अडे ते निरमली ॥ मारा लाल ॥ १० ॥ विश्वनूति नामे ब्राह्मण, एक तिहां रहे ॥ मारा लाल ॥ ए० ॥ तेहने कन्या ने एक, जोवन वयमां वहे ॥ मारा लाल ॥जो० ॥१॥ मुज पिता जणी ताम, विवाह ते मेलीयो०मा०॥ वि०॥मांडयो विवाह | मोच्छव, मनोरंगे नेलीयो ॥ मा० ॥ म० ॥ कीधो हाथ मेलावो, वर कन्या बेढु तणो ।