________________
जूठ ॥ करि नीकलतां नालुए, केश वलग्यो महा कूट ॥ ३ ॥ माया मुनि तव बोलीयो, सांजलो विप्र विचार ॥ वचन श्रमारां खंमीयां, असत्य कीयां अपार ॥४॥ जूगं वचन तुमे कां कर्या, जो नहीं मानो ए६ ॥ वेद पुराणे जे कह्यां, सत्य करो कांई तेह ॥ ५ ॥ ब्राह्मण तव ते बोलीया, सांजलो जाइ सार ॥ वेद पुराणे नहीं सुण्यां, एहवां वचन लगार ॥ ६ ॥ दीवां सांजल्यां जो होये, वेद पुराणो मांहीं ॥ कपटी केता कां नश्री, विलंब करो वो कांहीं ॥ ७ ॥ नोवेग तव बोलीयो, सुणजो विप्र विचार | सत्य वचन मुज बोलतां शिक्षापात लहुं मार ॥ ८ ॥ ब्राह्मण वचन वलतो जणे, सांजल मूढ गमार ॥ योग्य वचन परकाशतां, कोइ नवि दीये प्रहार ॥ ए ॥ ढाल चोथी.
एक दिन दासी दोमती, आवी श्रेणिक पास रे—ए देशी.
वेषधारी मुनि तव कहे, सांगलो द्विजवर जेहरे ॥ वेद पुराण सुपयुं एशुं, तुम पास जाखशुं तेरे || वेषधारी ॥ १ ॥ कुरुजांगल हस्तीनागपुरे, पांव पांच ते जातरे ॥ युधिष्टर जीम अर्जुन जलो, सहदेव नकुल प्रख्यातरे ॥ वे० ॥ २ ॥ धर्मराजाए मन चितव्यं, पुण्य कीजे पाररे ॥ विनय करी तेमावीया, खेचर सुर नर साररे ॥ वे० ॥