________________
खंम३
V
नाटक करे मीग ॥ स०॥ १४ ॥ रमवा राजा वनमा गयो तेहवे, राणीशुं प्रेम धरंतो, ॥ एकलो वनवाडी जय जोश, दीगे वानर नृत्य करतो॥स० ॥ १५ ॥ नव रस नाटक जोतां नहीं तृपति, श्रावो राणी जुर्ज एह॥साद सुणी राजा तणो बीना, वानर नाग तव | | तेह ॥सण॥१६॥ राणीने श्रावी नृप कहे सुंदरी, वानरनृत्य देख्युं सार ॥ राजसना श्रावी नृप बेगे, प्रोहित सहु परिवार ॥सण॥१७॥राजा कहे सहुको सांजलजो, कौतिक दी में आज ॥ नव रस नाटिक वानर करता, जोतां थका सीजे काज ॥ स ॥ १७॥ तव राणी कहे में नवदी, सुणजो लोक विचार ॥नवीदीसांनट्यु आज पहेढुं, नूपति खे असार ॥ स०॥ १७ ॥ हरि प्रोहित कहे सांजलो सजन, राजाने वलगाड वन मांहीं ॥ ए वचने ताणी नृपबांध्यो, नोपा वैद मल्या त्यांहिं॥स ॥२०॥धूणे धंधोले अंग पगडे, हरिनट्ट निवार्या तेह ॥ निज हस्ते राजाना बंध जोड्या, वस्त्र विनूषित देह |॥ स॥१॥प्रोहित जाणे नूपति सुणो लोका, वानर नाटिक जेम वारु॥ नदी मांदे तरती थकी दीठी, तेम शिला सत्य मन धारं ॥ स ॥२॥ श्लोक-असंजाव्यं न वक्तव्यं, प्रत्यक्षमपि यद्नवेत् ॥
यथा वानरसंगीतं, तथा सा तरति शिला ॥१॥
॥
॥