________________
Nस ॥ ४॥ एक दिन अशूचि टालवा काजे, कारी जरी चाल्यो पूर ॥ मल मोचन
करी उठ्यो तव, दी नदी श्राव्युं पूर॥ स०॥५॥ शिला तरती श्रावीजल पर, देखी अचंन्यो ताम ॥ वेगे जश्ने नृपने विनव्यु, सांजलो कौतक वाम ॥ स०॥६॥ बाहिर नूमि गयो हुँ वेगलो, नदी कीनारे उनो जाम ॥ मोटी शिला एक जलमां तरती, दीठी अमे अनिराम ॥ स ॥७॥पुरोहितनी वाणी सांजलीने, राजाकहे विख्यात ॥ नूत जोटिंग व्यंतरे बलीयो, असंनव बोले वात ॥ स ॥ ॥ हरिजट्ट शाही दृढतर बांध्यो, ढींक पाटु घणी मूके ॥जोपा आण्या मंडप तव मांड्यो, चाबख दोरी न चूके
स० ॥ ए॥ धूणे धंधोले श्रदत डांटे, हाथ पाय शिर कूटे ॥ बुंब करतो हरिन चिंते, मरण श्राव्युं श्रणखूटे ॥ स० ॥ १० ॥ पुरोहित कहे सांजलो नृप लोका, जू बोल्युं नोहे साच॥नूत जोटिंग वलग्यो नथी मुजने, खोटुं हास्युंहस्यो वाच ॥स०॥११॥ शिला तरंती नदीए नदीती, बोडावो महाराज ॥ गुणसागरे ततखिण डोमाव्यो, हरिजट पाम्यो घणी लाज ॥ स ॥ १२ ॥ घरे जइ पुरोहित चित्त चिंते, मुज मुख नूपे कयु कालु ॥ सत्य वचन बोलतां मुने कूट्यो, श्ह साढे केम वायूँ ॥ स० ॥ १३ ॥ एकदा हरिनट्ट वनमां चाट्यो, वामीमां वानर दीग॥राजागुरुए शिखव्या नृत करवा, नव रस
