________________
परी०
५६ ॥
संदेह जांजशे, प्रत्यक्ष याशे जेह ॥ ३ ॥ जमने काढी जबकी, बायाने ततकाल ॥ पवन कहे जानी सुपो, मित्र श्रमारो थाल ॥ ४ ॥ बायाए वमी करी, विश्वदेव कदाड्यो ताम ॥ जम जूठो कोप्यो घणुं, अग्निनो टालुं ठाम ॥ ५ ॥ विश्वानल नागे तदा, कृतांत पुंठे धाय ॥ पग पांगलो गनिदेव ते, परुतो नागे जाय ॥ ६ ॥ तमोवम नाग बेहु जणा, व्यजिचारी मारुं आज || पेठो जइ पाषाणमां, विश्वानल तिए ताज ॥ ७ ॥
ढाल सोलमी.
सार,
सुण बेनी पीयुको परदेशी - ए देशी. अनि लोप न दीसे जाम, जम पाठो श्राव्यो ठामरे ॥ घरे लेइ गयो बायाने जोगवे कृतांत पाररे ॥ सांजलजो साजन जे कहुं वात ॥ ए कणी ॥ १ ॥ मनोवेग कहे सांजलो साच, वामव बोल्युं जे वाचरे ॥ वेद पुराणे बे ए वात, साचुं जूनुं कहो जातरे ॥ सां० ॥ २ ॥ द्विजवर बोल्या सांजल वाच, वचन तुमारो साचरे ॥ शास्त्र श्रमारे बोल्युं एम, श्रमे लोप्युं जाये केमरे ॥ सां० ॥ ३ ॥ मनोवेग बोल्यो वली ताम, सांजलो ब्राह्मण गुणधामरे ॥ जमदेव जाणे सहुए जगमां, श्रतीत
खंभ २
॥ ५६ ॥
