________________
ઘટનામાં ફક્ત એક વ્યક્તિ એના મૂળસ્વરૂપે જાહેર થતી હોય છે. સંસારમાં આવી ઘટનાઓ સુલભ હોય છે. ‘ત્યાગી'ના લેબલ નીચે જવલ્લે જ આવી ઘટના બનતી હોય છે. એના મૂળમાં પણ આ જૈન સૂત્રની ઉપેક્ષા હોય છે. આ બધી વાસ્તવિકતાઓની ઉપેક્ષા કરીને આવી ઘટનાઓનું બહાનું લઈને ‘ત્યાગમાર્ગ પર જ કીચડ ઉછાળવો અને તાત્ત્વિક ત્યાગી એવા પવિત્ર સંતોને પણ તેમની જ કક્ષામાં મુકવા એ વ્યક્તિગત દુશ્મની સિવાય બીજું કશું જ નથી.
Let me say, નારીશોષણની એક પણ ઘટના બને, ત્યારે હકીકતમાં આપણે બધાએ આત્મનિરીક્ષણ કરવાની જરૂર હોય છે, કે આવું શા માટે બન્યું ? શા માટે “માતૃવત્ પરવાપુ' - આ આપણું સંસ્કૃતિસૂત્ર ભૂલાઈ ગયું ? “પરસ્ત્રી મત સમાન' - આ સમાજસૂત્ર ક્યાં અને ક્યારે ખોવાઈ ગયું ? અને એના ખોવાવામાં ક્યાં ક્યાં કારણો જવાબદાર હતાં ? જો આના જવાબો શોધવામાં નહીં આવે, તો આ સમસ્યા શાશ્વત બની જશે. જેમનું કહેવું એમ છે કે કોણે કેવો ડ્રેસ પહેરવો ને ક્યારે ક્યાં જવું, એ એમની પસંદની વાત છે, પુરુષોની જવાબદારી પોતાને સંયમમાં રાખવાની છે, તેમની સ્થિતિ બરાબર એ આતંકવાદી જેવી છે કે હું તો બેફામ ગોળીઓ છોડીશ, તમારી જાતને બચાવી રાખવી એ તમારી જવાબદારીનો વિષય છે. ફરક ફક્ત એટલો છે, કે પ્રસ્તુતમાં બંદૂક બે ય સાઈડ ગોળીઓ છોડે છે. સામેની વ્યક્તિ પર પણ અને પોતાની પર પણ.
નારીનું હિત જેમના હૃદયમાં વસતું હશે, તેમને આ એક જ આર્ટિકલ વાસ્તવિકતા સમજાવવા માટે પૂરતો છે, બાકીનાઓને ભગવાન પણ નહીં સમજાવી શકે, આધુનિક નારીના ખરાં દુશ્મનો તેઓ જ છે. આજની દુનિયાની સ્થિતિ પેલા પર્વત પરના ગામ જેવી છે. આપણે ઈચ્છીએ તો તેમાં આજે જ પરિવર્તન લાવી શકીએ છીએ.
કે
અR
Save Women - વિષે શું....
_
