________________
૪૬
લવ યુ ડોટર
મોત તો કદાચ એના કરતાં ઘણું સસ્તું હશે. એ વ્યથા એના કરતાં પણ ભારે હોય છે.
Dress-point પર માતા-પિતા સાથે દલીલો કરતી
જમાનાના હવાલા આપતી,
‘બધી ફ્રેન્ડ્સ’નું બહાનું રજૂ કરતી,
Fashion કે Comfertના નામે વાત ઉડાવી દેતી છોકરીઓને
આ વ્યથાનો કોઈ જ ખ્યાલ હોતો નથી.
બેટા,
સિંહ જેવો પણ બાપ હોય ને,
એ ય દીકરીના લગ્નના માંડવે વિદાયની વેળા આવે, ત્યારે સાવ જ ભાંગી પડતો હોય છે.
આવા સમયે ધ્રુસકે ને ધ્રુસકે રડી પડતાં પિતાઓને મેં સગી આંખે જોયાં છે.
અનિલભાઈ જોષીની પેલી પંક્તિઓ યાદ આવે -
દીકરીનો માંડવો જો સૂરજને ઘેર હોત, તો જાણત અંધારું શી ચીજ છે ?
મારી વ્હાલી,
મેં એવા પિતાને જોયાં છે,
જેમની પાસે બંગલો ને ગાડી છે,
દીકરીઓ ઠરીઠામ છે.
પ્રેમાળ પરિવાર છે ને આરોગ્ય સારું છે, છતાં ય તેઓ દુઃખી છે,
કારણ કે એમની દીકરી દુ:ખી છે.
મારો કહેવાનો આશય એ જ છે,
કે દીકરીની સાથે આવું સ્નેહાદ્વૈત અનુભવતા અને
દીકરીને કેન્દ્રમાં રાખીને જીવતા પિતાની વ્યથા
