________________
१४०
સંબોધસિત્તરી-પંચમૂત્ર સૂક્ત- રત્ન-મંજૂષા ५५ वज्जेइ अप्पमत्तो, अज्जासंसरिंग अग्गिविससरिसिं ।
अज्जाणुचरो साहू, लहइ अकित्तिं खु अचिरेणं ॥३२॥ ५६ जो देइ कणयकोडिं, अहवा कारेइ कणयजिणभवणं ।
तस्स न तत्तिय पुन्नं, जत्तिय बंभव्वए धरिए ॥३३॥ सीलं कुलआहरणं, सीलं रूवं च उत्तम होइ । सीलं चिय पंडितं, सीलं चिय निरुवमं धम्मं ॥३४॥ वरं वाही वरं मच्चू, वरं दारिद्दसंगमो । वरं अरण्णवासो अ, मा कुमित्ताण संगमो ॥३५॥ अगीयत्थकुसीलेहिं, संगं तिविहेण वोसिरे । मुक्खमग्गंमिमे विग्धं, पहंमि तेणगे जहा ॥३६॥ उम्मग्गदेसणाए, चरणं नासंति जिणवरिंदाणं । वावन्नदसणा खलु, न हु लब्भा तारिसं द8 ॥३७॥ परिवारपूअहेऊ, ओसन्नाणं च आणुवित्तीए । चरणकरणं निगृहई, तं दुल्लहबोहिअं जाण ॥३८॥ अंबस्स य निंबस्स य, दुण्डंपि समागयाइं मूलाई । संसग्गेण विणट्ठो, अंबो निंबत्तणं पत्तो ॥३९॥ पक्कणकुले वसंतो, सउणीपारो वि गरहिओ होई । इय दंसणा सुविहिआ, मज्झि वसंता कुसीलाणं ॥४०॥ असुइट्ठाणे पडिआ, चंपकमाला न कीरइ सीसे । पासत्थाइठाणेसु, वट्टमाणो तह अपूज्जो ॥४१॥ उत्तमजणसंसग्गी, सीलदरिदं पि कुणई सीलड्ढे । जह मेरुगिरिविलग्गं, तणं पि कणगत्तणमुवेई ॥४२॥
