________________
ચતિલક્ષણસમુચ્ચય
१७६ जो हेउवायपक्खंमि, हेउओ आगमे अ आगमिओ।
सो ससमयपण्णवओ, सिद्धंतविराहगो अन्नो ॥६३॥
જે તાર્કિક પદાર્થમાં તર્કથી અને આગમિક પદાર્થમાં આગમથી જ કહે, તે જિનવચનનો ખરો ઉપદેશક છે, વિપરીત કહેનાર તો જિનવાણીનો વિરાધક છે. १७८ गुरुगुणरहिओ वि इहं, दट्ठव्वो मूलगुणविउत्तो जो।
न उ गुणमित्तविहूणो त्ति, चंडरुद्दो उदाहरणं ॥६४॥
જે મૂલગુણ રહિત હોય તે જ ગુરુના ગુણથી રહિત જાણવો, માત્ર એકાદ ગુણ ન હોવાથી નહીં. આ વિષયમાં ચંડરુદ્રાચાર્ય ઉદાહરણ છે. २०७ जड़ वि न सक्कं काउं, सम्मं जिणभासिअं अणट्ठाणं ।
तो सम्म भासिज्जा,जह भणियं खीणरागेहिं ॥६५॥
જો જિનોક્ત અનુષ્ઠાન સમ્યક રીતે કરી ન શકાય તો છેવટે જે રીતે વીતરાગે કહ્યું છે, તે રીતે સમ્યક ઉપદેશ કરવો. २०८ ओसन्नो य विहारे, कम्मं सोहेइ सुलहबोही अ ।
चरणकरणं विसुद्धं, उववूहंतो परूवंतो ॥६६॥
શુદ્ધ ચારિત્રની પ્રશંસા કરનાર અને પ્રરૂપણા કરનાર, પોતે આચરણમાં શિથિલ હોય તો પણ કર્મની નિર્જરા કરે છે અને સુલભબોધિ થાય છે.
