________________
યતિલક્ષણસમુચ્ચયાદિ સૂક્ત - રત્ન - મંજૂષા જે શાસ્ત્રમાં કહ્યું નથી કે નિષિદ્ધ કર્યું નથી, પણ લોકમાં ઘણા સમયથી રૂઢ છે, તેનું ગીતાર્થો સ્વમતિથી વિકલ્પિત દોષોથી ખંડન કરતા નથી. ८६ संविग्गा गीयतमा, विहिरसिआ पुव्वसूरिणो आसी।
तददूसिअमायरिअं, अणइसई को णिवारेइ ? ॥२८॥
પૂર્વાચાર્યો સંવિગ્ન, ગીતાર્થશ્રેષ્ઠ અને વિધિરસિક હતા. તેમણે જેનું ખંડન નથી કર્યું - આચર્યું છે, તેનું અતિશય જ્ઞાન વિનાનો કોણ ખંડન કરે ? ८७ अइसाहसमेअं जं, उस्सुत्तपरूवणा कडुविवागं ।
जाणंतेहि विहिज्जइ, णिद्देसो सुत्तबज्झत्थे ॥२९॥
ઉસૂત્ર પ્રરૂપણાને કવિપાકવાળી જાણનારા પણ શાસ્ત્રવિરુદ્ધ પદાર્થની પ્રરૂપણા કરે છે, તે મહાસાહસ છે. ९४ पत्तंमि देसणा खलु, णियमा कल्लाणसाहणं होइ ।
कुणइ अ अपत्तपत्ता, विणिवायसहस्सकोडीओ ॥३०॥
પાત્રને અપાયેલ દેશના અવશ્ય કલ્યાણનું કારણ બને. અપાત્રને અપાયેલ તો હજારો કરોડો નુકસાન કરે. ९६ आमे घडे णिहत्तं, जहा जलं तं घडं विणासेइ ।
इय सिद्धंतरहस्सं, अप्पाहारं विणासेइ ॥३१॥
જેમ કાચા ઘડામાં નાંખેલું પાણી, તે ઘડાને નષ્ટ કરે; તેમ અપાત્રને અપાયેલ સિદ્ધાંતનું રહસ્ય, અપાત્રને નુકસાન કરે.
