________________
30
યોગસારાદિ સૂક્ત - રત્ન - મંજૂષા
३/२८ असदाचारिणः प्रायो, लोकाः कालानुभावतः ।
द्वेषस्तेषु न कर्तव्यः, संविभाव्य भवस्थितिम् ॥३१॥
કાળના પ્રભાવે લોકો પ્રાયઃ અસદાચારી છે. સંસારનો સ્વભાવ વિચારીને તેમના પર દ્વેષ ન કરવો. २/२ दृष्टिरागो महामोहो, दृष्टिरागो महाभवः ।
दृष्टिरागो महामारो, दृष्टिरागो महाज्वरः ॥३२॥
દષ્ટિરાગ એ જ મહામોહ, દીર્ઘ સંસાર, મહામરકી અને જીવલેણ તાવ છે. ३/२ कषाया विषया दुःखम्, इति वेत्ति जनः स्फुटम् ।
तथाऽपि तन्मुखः कस्माद्, धावतीति न बुध्यते ॥३३॥
કષાય અને વિષય એ દુઃખ છે, એમ લોકો સ્પષ્ટ જાણે છે. છતાં તેની સામે કેમ દોડે છે ? તે સમજાતું નથી. ३/३ सर्वसङ्गपरित्यागः, सुखमित्यपि वेत्ति सः ।
संमुखोऽपि भवेत् किं न ?, तस्येत्यपि न बुध्यते ॥३४॥
સર્વ સંગનો ત્યાગ એ જ સુખ છે, એ પણ લોકો જાણે છે. છતાં તેને કેમ ઇચ્છતા નથી ? એ પણ સમજાતું નથી. ३/६ शब्दरूपरसस्पर्श-गन्धाश्च मृगतृष्णिका ।
दुःखयन्ति जनं सर्वं, सुखाभासविमोहितम् ॥३५॥
