________________
અધ્યાત્મ ઉપનિષદ
४/१५ दुर्योधनेनाभिहतश्चकोप,
न पाण्डवैर्यो न नुतो जहर्ष । स्तुमो भदन्तं दमदन्तमन्तः, समत्ववन्तं मुनिसत्तमं तं ॥३०॥
જે દુર્યોધન વડે હણાયા છતાં ગુસ્સે ન થયા, પાંડવો વડે નમસ્કાર કરાવા છતાં ખુશ ન થયા, તે અંતઃકરણમાં સમતાવાળા, શ્રેષ્ઠ મુનિ ભગવંત દમદંતની અમે સ્તુતિ કરીએ છીએ. ४/१६ यो दह्यमानां मिथिलां निरीक्ष्य,
शक्रेण नुन्नोऽपि नमिः पुरीं स्वाम् । न मेऽत्र किञ्चिज्ज्वलतीति मेने, साम्येन तेनोरुयशो वितेने ॥३१॥
જે નમિરાજાએ પોતાની મિથિલા નગરીને બળતી જોઈને ઇન્દ્ર વડે પ્રેરણા કરવા છતાં પણ ‘આમાં મારું કંઈ બળતું નથી’ એમ માન્યું; તેમણે સમતાથી ઘણો યશ મેળવ્યો. ४/१७ साम्यप्रसादास्तवपुर्ममत्वाः,
सत्त्वाधिकाः स्वं ध्रुवमेव मत्वा । न सेहिरेऽति किमु तीव्रयन्त्रनिष्पीडिताः स्कन्धकसरिशिष्याः ? ॥३२॥
