________________
અધ્યાત્મસાર સૂક્ત- રત્ન- મંજૂષા
૪૯
१०/५ दिव्यभोगाभिलाषेण कालान्तरपरिक्षयात् ।
स्वादृष्टफलसम्पूर्तेः, गरानुष्ठानमुच्यते ॥६७॥
દેવતાઈ ભોગની ઇચ્છાથી કરાયેલ અનુષ્ઠાન પોતાનાથી બંધાયેલ પુણ્યનું ફળ આપ્યા પછી કાળાંતરે સચ્ચિત્તનું નાશક હોવાથી “ગર' કહેવાય છે. १०/८ प्रणिधानाद्यभावेन, कर्मानध्यवसायिनः ।
संमूछिमप्रवृत्त्याभं, अननुष्ठानमुच्यते ॥६८॥
અધ્યવસાય વિનાનાનું સંમૂચ્છિમ જીવની પ્રવૃત્તિ જેવું કાર્ય, પ્રણિધાન વગેરેના અભાવના કારણે “અનનુષ્ઠાન” કહેવાય
१०/११ शुद्धस्यन्वेषणे तीर्थोच्छेदः स्यादिति वादिनाम् ।
लोकाचारादरश्रद्धा, लोकसंज्ञेति गीयते ॥६९॥
શુદ્ધ ક્રિયા જ ગોતવા રહીશું તો તીર્થનો ઉચ્છેદ થશે' એમ કહેનારના, લોકો કરતા હોય તેવા (અશુદ્ધ) અનુષ્ઠાન પરના આદર અને શ્રદ્ધા એ લોકસંજ્ઞા છે. १०/१२ शिक्षितादिपदोपेतम्, अप्यावश्यकमुच्यते ।
દ્રવ્યતો માવનિમુવતમ્, શુદ્ધચતુ કાં નથી ? II૭૦ના
શિક્ષિત વગેરે ગુણોથી યુક્ત પણ ભાવરહિત એવી ક્રિયા જો દ્રવ્યાવશ્યક જ કહેવાતી હોય, તો અશુદ્ધ ક્રિયાનું તો શું કહેવું?
