________________
પ્રશમરતિ સૂક્તરત્નમંજૂષા
સર્વ વિનાશનો આધાર, સર્વ આપત્તિઓને આવવાનો રાજમાર્ગ એવા લોભમાં ફસાયેલો કયો જીવ ક્ષણવાર પણ સુખ પામે ?
४०
૪૭
ઇન્દ્રિયજય~~~~
दुःखद्विट् सुखलिप्सुः, मोहान्धत्वाद् अदृष्टगुणदोषः । યાં યાં જોતિ ઘેટાં, તથા તથા દુ:Qમાત્તે ॥૬॥
દુઃખનો દ્વેષી અને સુખનો લાલચુ જીવ (દુઃખનો નાશ અને સુખની પ્રાપ્તિ માટે) જે જે પ્રવૃત્તિ કરે છે, તેનાથી દુઃખ જ પામે છે. (કારણ એ છે કે) મોહના અંધાપાના કા૨ણે વસ્તુના ગુણદોષને જોયા જ નથી. (દુઃખના કારણમાં સુખ જુએ છે.)
४१
कलरिभितमधुरगान्धर्व-तूर्ययोषिद्विभूषणरवाद्यैः । श्रोत्रावबद्धहृदयो, हरिण इव विनाशमुपयाति ॥१७॥ રાગ-રાગિણી યુક્ત મધુર દિવ્ય સંગીત, વાજિંત્રો અને સ્ત્રીના આભૂષણોના રણકાર વગેરેના કારણે શ્રોત્રેન્દ્રિયમાં આસક્ત થયેલ મનવાળો જીવ, હરણની જેમ નાશ પામે છે.
४२
गतिविभ्रमेङ्गिताकार - हास्यलीलाकटाक्षविक्षिप्तः । रूपावेशितचक्षुः शलभ इव विपद्यते विवशः ॥ १८ ॥ લટકાળી ચાલ, ઈશારા, હાસ્ય, નૃત્ય વગેરે લીલા અને કામણગારા કટાક્ષથી આકર્ષાયેલ અને (સ્રીના) રૂપમાં ચોટેલી આંખવાળો જીવ પતંગિયાની જેમ પરવશ બનીને નાશ પામે છે.
