________________
૧૦૬
અધ્યાત્મકલ્પદ્રુમ સૂક્તરત્નમંજૂષા
હે વિદ્વાન્ આત્મન્ ! તે જ ગુરુની સેવા કર, તે જ શાસ્ત્રો ભણ, તે જ તત્ત્વનું ચિંતન કર કે જેનાથી સમતારૂપી અમૃતનો આસ્વાદ મળે.
– યતિશિક્ષા – १३/२ स्वाध्यायमाधित्ससि नो प्रमादैः.
शुद्धा न गुप्तीः समितीश्च धत्से । तपो द्विधा नार्जसि देहमोहाद्, अल्पेऽपि हेतौ दधसे कषायान् ॥७५॥
પ્રમાદના કારણે તે સ્વાધ્યાય કરતો નથી, શુદ્ધ સમિતિગુપ્તિ પાળતો નથી, શરીરના મોહથી બંને પ્રકારનો તપ કરતો નથી, સામાન્ય કારણમાં પણ કષાય કરે છે. १३/३ परिषहान् नो सहसे न चोप
सर्गान्न शीलाङ्गधरोऽपि चासि । तन्मोक्ष्यमाणोऽपि भवाब्धिपारं, मुने ! कथं यास्यसि वेषमात्रात् ? ॥७६॥
હે મુનિ ! તું પરિષહ કે ઉપસર્ગો સહન કરતો નથી, શીલાંગને ધારણ કરતો નથી, છતાં પણ મોક્ષમાં જવા ઇચ્છે છે, તો વેષમાત્રથી કઈ રીતે સંસારસમુદ્રને પાર ઉતરીશ ?
