________________
અધ્યાત્મકલ્પદ્રુમ સૂક્તરત્નમંજૂષા
બીજા તરફથી અપમાન થતા જો અભિમાન ઉછળે નહીં તો તપ અખંડ રહે અને તેનાથી મોક્ષ થાય. બીજાના દુર્વચન સાંભળતા જ અભિમાન ઉછળે તો તપનો ક્ષય થતાં નરક વગેરે દુઃખો આવે. ૭/૧ પરામિમૂત્યાત્વિયાપ,
कुप्यस्यधैरपीमा प्रतिकर्तुमिच्छन् । न वेत्सि तिर्यड्नरकादिकेषु, तास्तैरनन्तास्त्वतुला भवित्री ॥३५॥
જરાક અપમાન થવા પર પણ તું પાપના રસ્તે પણ તેનો પ્રતિકાર કરવા ઇચ્છતો ગુસ્સે થઈ જાય છે, પણ તું જાણતો નથી કે તે પાપોના કારણે નરક-તિર્યંચ વગેરેમાં અનંતા ઘોર અપમાનો થવાના છે. ७/४ श्रुत्वाऽऽक्रोशान् यो मुदा पूरितः स्यात्,
लोष्टाद्यैर्यश्चाहतो रोमहर्षी । यः प्राणान्तेऽप्यन्यदोषं न पश्यत्येष, श्रेयो द्राग् लभेतैव योगी ॥३६॥
જે યોગી આક્રોશભર્યા વચનો સાંભળીને આનંદિત થાય અને કોઈ પથ્થર વગેરે મારે તો રોમાંચિત થાય, પ્રાણ જાય (કોઈ મારી નાખે) તો પણ બીજાનો દોષ ન જુએ, તે શીધ્ર મોક્ષ મેળવે જ.
