________________
સંબોધસિત્તરી
૪૧
६१ परिवारपूअहेऊ, ओसन्नाणं च आणुवित्तीए ।
चरणकरणं निगृहई, तं दुल्लहबोहिअं जाण ॥३८॥
શિષ્ય પરિવારના લોભથી, માન-સન્માન મેળવવા માટે કે શિથિલાચારીને અનુસરવા માટે જે પોતાના મૂળગુણ-ઉત્તરગુણ રૂપ ચારિત્રને ગૌણ-દૂષિત કરે છે, તે સાધુને દુર્લભબોધિ સમજવો. ६२ अंबस्स य निंबस्स य, दुण्हंपि समागयाइं मूलाई।
संसग्गेण विणट्ठो, अंबो निंबत्तणं पत्तो ॥३९॥
આંબાના અને લીમડાનાં, બંનેનાં મૂળ જમીનમાં એકઠા થયા, તેમાં લીમડાના સંસર્ગથી વિનષ્ટ થયેલો આંબો લીમડાપણાને પામ્યો. ६३ पक्कणकुले वसंतो, सउणीपारो वि गरहिओ होई ।
इय दंसणा सुविहिआ, मज्झि वसंता कुसीलाणं ॥४०॥
ચંડાળના કુળને વિષે વસનારો બ્રાહ્મણ પણ નિંદાનું પાત્ર થાય છે, એ રીતે સુવિહિત સમકિતી મુનિ પણ કુશીલિયાની ભેગા રહેવાથી નિંદા પામે છે. ९८ असुइट्ठाणे पडिआ, चंपकमाला न कीरइ सीसे ।
पासत्थाइठाणेसु, वट्टमाणो तह अपूज्जो ॥४१॥
અપવિત્ર જગ્યામાં પડેલી ચંપાના પુષ્પોની માળા પણ જેમ મસ્તકે ચઢાવવા યોગ્ય નથી, તેમ પાસત્યાદિ કુસાધુઓની સાથે રહેતો એવો ઉત્તમ મુનિ પણ પૂજવા યોગ્ય નથી.
