________________
સંબોધ સિત્તરી
33
१२
दंसणभट्ठो भट्ठो, दंसणभट्ठस्स नत्थि निव्वाणं । सिज्झति चरणरहिआ, दंसणरहिआ न सिज्झति ॥ ८ ॥ સમ્યક્ત્વથી ભ્રષ્ટ થયેલો સર્વથા ભ્રષ્ટ છે, કારણકે દર્શનભ્રષ્ટનો મોક્ષ થતો નથી. (દ્રવ્ય)ચારિત્રથી રહિત હોય તે સિદ્ધ થાય છે, પણ સમ્યક્ત્વથી રહિત જીવો સિદ્ધ થતા નથી. तित्थयरसमो सूरी, सम्मं जो जिणमयं पयासेई । आणाई अइक्कतो, सो कापुरिसो न सप्पुरिसो ॥९॥ તે આચાર્ય તીર્થંકર સમાન છે, કે જે જિનવચનને સમ્યક્ રીતે ઉપદેશે છે. જે જિનાજ્ઞાને લોપે છે, તે કુત્સિત પુરુષ છે, સત્પુરુષ (સાધુ) નથી.
१३
१४
जह लोहसिला अप्पं पि, बोलए तह विलग्गपुरिसं पि । इय सारंभो य गुरू, परमप्पाणं च बोलेई ॥१०॥
જેમ લોખંડની શિલા પોતે ડૂબે છે અને તેને વળગેલા મનુષ્યને પણ ડૂબાડે છે, તેમ આરંભયુક્ત ગુરુઓ બીજાને અને પોતાને સંસારમાં ડૂબાડે છે.
१५
किइकम्मं च पसंसा, सुहसीलजणंमि कम्मबंधाय । जे जे पमायठाणा, ते ते उववूहिया हुंति ॥११॥ સુખશીલિયા ગુરુને વંદન અને પ્રશંસા કરવાથી કર્મબંધ થાય છે. તેઓ જે જે પ્રમાદ સેવતા હોય તેની અનુમોદના થાય છે...
