________________
સંબોધ પ્રકરણ સૂક્ત - રત્ન - મંજૂષા
.
પોતાના જ કાર્યની નિંદા કરે, બીજાના વૈભવની વિસ્મયથી પ્રશંસા કરે, તેની ઇચ્છા કરે, તેમાં રાગ કરે, તેને મેળવવાની મહેનત કરે...
૨૧
१३३४ सद्दाइविसयगिद्धो, सद्धम्मपरंमुहो पमायपरो ।
जिणमयमणविक्खंतो, वट्टइ अहंमि झाणंमी ॥७८॥ શબ્દાદિ વિષયોમાં આસક્ત હોય, સદ્ધર્મથી વિમુખ હોય, પ્રમાદી હોય, જિનવચનની ઉપેક્ષા હોય, તે આર્તધ્યાનમાં વર્તે છે.
-
રૌદ્રધ્યાન
१३३६ सत्तवहवेहबंधण- डहणंकणमारणाइपणिहाणं । अइकोहग्गहघत्थं, निग्घिणमणसोऽहमविवागं ॥ ७९ ॥ ક્રૂર મનવાળાનું જીવોના વધ-વીંધવું-બંધન, ડામ આપવોચિહ્ન કરવું - મારવું વગેરે વિષયનું અતિશય ક્રોધગ્રસ્ત અને અધમ ફળવાળું પ્રણિધાન...
१३३७ पिसुणासब्भासब्भूय-भूयघायाइवयणपणिहाणं । मायाविणोऽतिसंधण- परस्स पच्छन्नपावस्स ॥८०॥
માયાવી, બીજાને છેતરનાર અને છુપી રીતે પાપ કરનાર જીવનું ચાડી કરવી, અસભ્ય (ગાળ) બોલવું, ખોટું બોલવું, જીવોને મારવા વગેરે વિષયોના વચનોનું પ્રણિધાન...
