________________
પિંડવિશુદ્ધિ
૮૩
जो पिंडाइनिमित्तं, कहइ निमित्तं तिकालविसयं पि। लाभालाभसुहासुह-जीविअमरणाइ सो पावो ॥६॥
જે આહારાદિ માટે લાભ-અલાભ, શુભ-અશુભ, જીવનમરણ વગેરે ત્રણે કાળના નિમિત્તને કહે, તે પાપી છે.
जच्चाइधणाण पुरो, तग्गुणमप्पं पि कहिय जं लहइ । सो जाईकुलगणकम्म-सिप्पआजीवणापिंडो ॥३॥
ઊંચી જાતિવાળા વગેરેની સામે પોતાને પણ તે જ જાતિવાળો વગેરે કહીને જે મેળવાય તે જાતિ-કુળ-ગણ-કર્મ-શિલ્પ આજીવના પિંડ છે.
माइभवा विप्पाइ व, जाइ उग्गाइ पिउभवं च कुलं । मल्लाइ गणो किसिमाइ, कम्म चित्ताइ सिप्पं तु ॥६४॥
માતાથી આવેલ હોય તે અથવા બ્રાહ્મણાદિ જાતિ, પિતાથી આવેલ હોય તે અથવા ઉગ્રાદિ કુળ, મલ્લ વગેરે ગણ, કૃષિ વગેરે (કુલપરંપરાથી આવે તે) કર્મ, ચિત્ર વગેરે (ગુરુ પાસે શીખાય તે) શિલ્પ.
पिंडट्ठा समणातिहि-माहणकिविणसुणगाइभत्ताणं । अप्पाणं तब्भत्तं, दंसह जो सो वणिमो त्ति ॥६५॥
આહારાદિ માટે શ્રમણ, અતિથિ, બ્રાહ્મણ, કૃપણ (દુઃખીદરિદ્ર) કે કૂતરા વગેરેના ભક્તને, પોતે પણ તેનો જ ભક્ત છે તેવું જે બતાવે, તે વનપક.
