________________
ઉપદેશમાળા (પુષ્પમાળા) સૂક્ત - રત્ન - મંજૂષા
३२६ जो रागाईण वसे, वसंमि सो सयलदुक्खलक्खाणं । जस्स वसे रागाई, तस्स वसे सयलसुक्खाई ॥ ८१ ॥
૫૧
જે રાગાદિને આધીન છે, તે લાખો દુ:ખોને આધીન છે. અને જેને રાગાદિ વશ છે, તેને સકળ સુખો પણ વશ છે. ४५१ चेइयदव्वविणासे, रिसिघाए पवयणस्स उड्डा ।
संजइचउत्थभंगे, मूलग्गी बोहिलाभस्स ॥८२॥
દેવદ્રવ્યનો નાશ, મુનિની હત્યા, શાસનની હીલના અને સાધ્વીના બ્રહ્મચર્યભંગથી સમ્યગ્દર્શનના મૂળમાં જ અગ્નિ મૂકાય છે.
४५३ जमुवेहंतो पावइ, साहू वि भवं दुहं च सोऊण । સંજાસરાવાળું, જો ઘેય∞મવહારૂ ? રૂ।
જેની ઉપેક્ષા કરતો સાધુ પણ સંસાર વધારે (તેવા દેવદ્રવ્યનું ભક્ષણ કરનાર) સંકાશ વગેરેના દુઃખોને સાંભળીને કોણ દેવદ્રવ્યનું હરણ કરે ?
२६० अव्वत्तेण वि सामाइएण, तह एगदिणपवज्जेणं ।
संपइराया सिद्धि, पत्तो किं पुण समग्गेण ? ॥८४॥
(પૂર્વભવમાં) એક દિવસ માટે લીધેલ અવ્યક્ત સામાયિકથી પણ સંપ્રતિ રાજા સિદ્ધિ પામ્યા. તો સંપૂર્ણ સામાયિકથી તો શું ન થાય ?
