________________
ઉપદેશમાળા (પુષ્પમાળા) સૂક્ત - રત્ન - મંજૂષા
१८८ जो जह व तह व लद्धं, गिण्हइ आहारउवहिमाईयं । समणगुणविप्पक्को, संसारपवडओ भणिओ ॥ २६ ॥
39
જે ગમે તે રીતે મેળવેલા (દોષિત) આહાર-ઉપધિ વગેરે લે છે, તે સાધુના ગુણોથી રહિત છે, સંસારવર્ધક કહેવાયો છે. १९१ जइ घोरतवच्चरणं,
असक्कणिज्जं न कीरए इहि । किं सक्का वि न कीरइ,
जया सुपमज्जणाईया ? ॥२७॥
જો અત્યારે ઘોર તપ-ચારિત્ર અશક્ય લાગતા હોવાથી ન કરી શકાતા હોય, તો પણ પ્રમાર્જના વગેરે જયણા જે શક્ય છે, તે કેમ નથી કરતા ?
१९३ आवायाइविरहीए, देसे संपेहणाइपरिसुद्धे ।
उच्चाराइ कुणतो, पंचमसमियं समाणेइ ॥ २८ ॥
આપાત વગેરેથી રહિત અને સંપ્રેક્ષણાદિથી શુદ્ધ ક્ષેત્રમાં વડીનીતિ વગેરે કરતો પાંચમી (પારિષ્ઠાપનિકા) સમિતિ પાળે છે. २०६ पडिबंधो लहुअत्तं, न जणुवयारो न देसविन्नाणं ।
नाणाईण अवुड्डी, दोसा अविहारपक्खमि ॥ २९ ॥ (ગૃહસ્થો પર) રાગ, લઘુતા, લોકો પર ઉપકાર ન થવો, જુદા જુદા દેશોનું જ્ઞાન ન થવું, જ્ઞાનાદિની વૃદ્ધિ ન થવી.. આ બધા વિહાર ન કરવાથી થતા દોષો છે.
