________________
૨૬
ઉપદેશમાળા સૂક્ત - રત્ન - મંજૂષા
જે મહાવ્રત-અણુવ્રતોને છોડીને તપ કરે છે, તે મૂઢ
અજ્ઞાની હોડી હોવા છતાં ડૂબી રહ્યો છે.
५०६ संसारो अ अणंतो, भट्ठचरित्तस्स लिंगजीविस्स । पंचमहव्वयतुंगो, पागारो भिल्लिओ जेण ॥ ९८ ॥
જેણે પાંચ મહાવ્રતરૂપી કિલ્લો તોડી નાખ્યો છે, તે ચારિત્રથી ભ્રષ્ટ વેશધારી અનંતસંસારી થાય છે. ५०७ न करेमि त्ति भणित्ता, तं चेव निसेवए पुणो पावं । पच्चक्खमुसावाई, मायानियडीपसंगो य ॥९९॥ “નહીં કરું” કહીને તે જ પાપ ફરી કરે, તે પ્રત્યક્ષમૃષાવાદી છે, માયા-કપટ કરે છે.
५०४ जो जहवायं न कुणइ, मिच्छद्दिट्ठी तओ हु को अन्नो ? | वड्ढेइ अ मिच्छत्तं, परस्स संकं जणेमाणो ॥ १०० ॥
જે જેવું બોલે તેવું કરતો નથી, તેનાથી મોટો મિથ્યાત્વી બીજો કોણ છે ? કારણકે તે બીજાને (જિનવચનમાં) શંકા ઉત્પન્ન કરીને મિથ્યાત્વ વધારે છે.
५०५ आणाए च्चिय चरणं, तब्भंगे जाण किं न भग्गं ति ? ।
आणं च अइक्कतो, कस्साएसा कुणइ सेसं ? ॥१०१॥ આજ્ઞાપાલનથી જ ચારિત્ર છે. આજ્ઞાભંગ થયા પછી શું ન ભાંગ્યું? એક આજ્ઞાનો પણ ભંગ કરતો, બીજું બધું કોના કહેવાથી કરે છે ?
