________________
ભવભાવના સૂક્ત - રત્ન - મંજૂષા
४९० जह धम्मामयपाणं,
मुहाए पावेसि साहुमूलंमि । ता दविएण किणेउं, विसयविसं जीव ! किं पियसि ? ॥९२॥
હે જીવ ! જો સાધુ ભગવંતો પાસેથી મફતમાં ધર્મરૂપી અમૃતનું પાન મળે છે, તો પછી પૈસાથી ખરીદીને વિષયરૂપી ઝેર
भ पीछ? ४९१ अन्नन्नसुहसमागम-चिंतासयदुत्थिओ सयं कीस ? ।
कुण धम्मं जेण सुहं, सो च्चिय चिंतेइ तुह सव्वं ॥१३॥
શા માટે તું જાતે જુદા જુદા સુખોની પ્રાપ્તિની સેંકડો ચિંતાઓથી વ્યથિત થાય છે? એક ધર્મ જ કર, કે જેથી તે જ તારા બધા સુખની ચિંતા કરશે. ४९२ संपज्जइ सुहाई,
जइ धम्मविवज्जियाण वि नराणं । तो होज्ज तिहुयणंमि वि, कस्स दुहं ? कस्स व न सोक्खं ? ॥१४॥
ધર્મરહિત માણસોને પણ જો સુખ મળતું હોત, તો ત્રણે ભુવનમાં કોણ દુઃખી હોત ? અથવા કોણ સુખી ન હોત ? ४९३ जह कागिणीइ हेडं, कोडिं रयणाण हारए कोई ।
तह तुच्छविसयगिद्धा, जीवा हारंति सिद्धिसुहं ॥१५॥