________________ લક્ષમીને ઠબકે ધિક રે રત્નાકરની દીકરી સ્થિરતા પણ ડાપણ દૂર કરી, ફરતી જ પરી; વળી પંડિતને કરી શત્રુ અખંડિત મૂર્ખ અપંડિતને જ વરી, તે ઠામ ઠરી. લક્ષ્મીને ઉત્તર નહીં હું પૂરતી, નહીં પંડિત પણ રિપુ, મૂર્ખ અપંડિતને ન વરી, ખાતે જ ખરી; પણ પંડિત તે પિસાય, પછી શું ખાય? અપંડિત પિટ ભરી, તે દેખી ડરી કવિ દલપતરામ હરા આ પદ્યમાં તેના કર્તાએ લક્ષ્મી પ્રાયે મૂખેને ત્યાં વિશેષ હોય છે અને પંડિતે પાસે અલ્પ હોય છે તેનું કારણ લક્ષ્મીની પાસે અરેખર ધ્યાન આપવા રોગ્ય છે.
