Page Text
________________ પ્રસંગોપાત પરિચિતોના ઘરેથી પૈડા ઈત્યાદિ આવ્યા હોય અને તમારા હાથમાં બોક્સ આવી જાય તો બોક્સ પૂરું થઈ જાય ને? ઘરના બીજા સભ્યોને ખબર પણ ન પડે કે મીઠાઈનું બોક્સ આવ્યું હતું. ખાવાની કેવી લાલસા? પુણ્યાનુબંધી પુણ્યનાં ઉદયવાળા જીવોમાં વયજન્ય દોષો જોવા ન મળે. ખાવા-પીવા, રહેવા-ઓઢવામાં વિવેક દેખાય. તમને જમતાં જુએ તો સામેવાળાને ખબર પડી જાય કે ભાઈ સાહેબ ખાઉધરા છે. ઈલાચીકુમાર યુવાની પ્રાપ્ત કરેલા છતાં એમનામાં ક્યાંય વિજાતીયનું આકર્ષણ ન દેખાય. એમના મા-બાપ વિચારે છે કે દીકરાને સંસાર ના કોઈ ભોગ લલચાવી નથી શકતા. બાળચેષ્ટાઓ જોવા ન મળે. યુવાનીમાં વિરક્ત છે જયારે આપણી નજર તો પતંગિયાની માફક ફર્યાજ કરતી હોય ને ? કોઈ સારું રૂપ દેખાય ત્યાં ચોંટી જ પડે ને ? પુણ્યાનુબંધી પુણ્યના ઉદયવાળા જીવોમાં, આસક્તિ ન દેખાય, ભોગમાં લોલુપ્તા ન દેખાય, યુવાની હોવા છતાં વિકાર ન દેખાય. માટે ઈલાચી કુમારના મા-બાપ, મિત્રોને કહે છે કે ઈલાચી કુમારને લગ્ન કરવાનું મન થાય એવું કરો. ઈલાચી કુમારનું જીવન કેવું નિર્વિકારી હશે. આવા વૈરાગી જીવો દીક્ષા લે, આત્મકલ્યાણ કરે, મોક્ષે જાય તો તમને આશ્ચર્ય ન થાય. તમે તો કહો કે આવા જીવો તો મોક્ષમાં જ જાય ને ? સભા : અમારી બાળચેષ્ટાઓને બીજાં આવાં કંઈક ઉદાહરણો આપો ને ? ગુરુજી: તમે કલાસમાં ભણતાં હો અને કોઈ અન્ય વિદ્યાર્થીથી ભૂલ થાય તો તમે એની ઠેકડી ઉડાડોને ? ઘણીવાર વાક્ય રચનામાં બોલતાં શિક્ષકથી પણ ભૂલ થઈ જાય તો તમને મજા પડે ને ! પછી એ ભૂલ બધાને કહીને પાછી મજા લૂટવાની. શિક્ષક ભણાવતા હતા અને બોલ્યા કે “હું કાલે નહીં આવું કારણકે સાલે કી લાસ્ટ શાદી હૈ !" અને વિદ્યાર્થીઓ સાંભળતાની સાથે જ હસવા લાગ્યા. શિક્ષકે પૂછ્યું તમે કેમ હસ્યા ? તો વિદ્યાર્થીઓએ કહ્યું કે આપના સાળાએ પહેલાં કેટલી શાદી કરી છે કે કાલે લાસ્ટ શાદી છે! ખરેખર શિક્ષકે એ મ બોલવાનું હતું “લાસ્ટ સાલે કી શાદી હૈ.”
| SR No. | 032869 |
| Book Title | Adbhut |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Niswarth |
| Publisher | Parmarth Pariwar |
| Publication Year | |
| Total Pages | 44 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 6 MB |